غربالگري ميكروارگانيسم هاي موثر در جذب زيستي فلز سنگين سرب از معدن گوجهر راور

توسعه تكنولوژي و رشد بي شمار فعاليت هاي صنعتي همچنين رعايت نكردن الزامات زيست محيطي سبب شده است تا در چند دهه اخير مقادير زيادي از آلاينده ها وارد محيط زيست شوند. برخلاف آلاينده هاي آلي كه مي توانند به مواد غير سمي تجزيه شوند فلزات ذاتاً در طبيعت پايدار هستند. در ميان اين فلزات فلز سرب از نظر انتشار گسترده ترين عنصر سنگين و سمي در محيط زيست است كه با فعاليت هاي انساني نظير استخراج، ذوب كاري و آبكاري فلزات باعث تجمع فلرات سنگين در محيط مي شود. هدف از اين تحقيق جداسازي ميكروارگانيسم هاي مقاوم به سرب به وسيله جذب زيستي بود. در اين پژوهش نمونه گيري از آب و خاك معدن در نقاط مختلف صورت گرفت. ميكروارگانيسم هاي مقاوم به سرب از طريق خالص سازي و كشت مستقيم جداسازي و شناسايي شدند. سينتيك جذب فلز توسط قارچ داراي بالاترين مقاومت به اين فلز به ازاي 1 گرم وزن تر قارچ در غلظت هاي ppm 50، 75 و100 بررسي شد. داده ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج بدست آمده نشان مي دهد قارچ پني سيليوم بيشترين مقاومت را نسبت به ساير ميكروارگانيسم هاي مورد آزمايش قرار گرفته نسبت به جذب فلز سنگين سرب را دارا مي باشد. قارچ جداسازي شده بر اساس تست هاي ميكروسكوپي تحت عنوان پني سيليوم شناسايي شد. ماكسيمم مقدار جذب فلز در غلظت هاي ppm 50، 75 و 100 توسط قارچ پني سيليوم به ترتيب برابر با 80 درصد، 57 درصد و 39 درصد بود. مدل جذب براي اين قارچ از قانون لانگموير پيروي مي كند.