مقايسه ويژگي هاي شخصيتي در رضايتمندي زناشويي دانشجويان

در بررسي ساختار خانواده زندگي مشترك تنها در تأمين و رفع نيازهاي مادي و اقتصادي و تداوم نسل نيست. بلكه حس مشترك مبتني بر قرارداد بين زن و مرد براي ارضاي نيازهاي خود و به تبع آن انجام تمام كاركرد آن شامل روحيه همياري و تقسيم كار و تربيت و پرورش كودكان و ايجاد مأمن مهر و عطوفت است. اما فقدان مهارتهاي ارتباطي لازم امكان چنين ارتباطي را از زوجين سلب كرده و رابطه ي اينها را به يك رابطه موازي تقسيم كرده است و در نتيجه منازعات فراوان و طعنه هاي خجل كننده و انتقادهاي مكرر و پناه بردن به سكوت را منجر مي شود. جامعه آماري پژوهش حاضر كليه زوج هاي دانشجوي با رضايت زناشويي بالا و بدون رضايت زناشويي دانشگاه بوعلي مي باشد. حجم نمونه مورد نظر 140 نفر مي باشد كه به 2 دسته تقسيم مي شوند. يك دسته زوج هايي مي باشند كه به مراكز مشاوره مراجعه نموده اند و داراي مشكلات زناشويي بوده و دسته دوم زوج هايي بودند كه در زندگي رضايتمندي داشتند. جهت سنجش رضايت زناشويي و ويژگيهاي شخصيتي از پرسشنامه انريچ و پرسشنامهي شخصيتي 5 عاملي نئو ( فرم كوتاه 60 سوالي) استفاده شد. براي اندازه گيري متغييرهاي فرضيه هاي موجود در تحقيق از آزمون T و از تحليل واريانس و آزمون همبستگي نيز در تجزيه وتحليل دادههاي پژوهش حاضر استفاده گرديده است. براي بررسي روابط ميان متغييرهاي مورد نظر از نرم افزار SPSS استفاده گرديده است. پژوهش حاضر نشان داد زوجيني كه از نظر ويژگيهاي شخصيتي (روانژندي، برون گرايي، دلپذير بودن، انعطاف پذيري، مسئوليت پذيري) در سطح بالاتري بوده اند، ميزان رضايت زناشويي بيشتري داشته اند . همچنين نتايج نشان داد زوجيني كه ميزان روانژندي آنها در سطح بالاتري بوده است از ميزان رضايت زناشويي بيشتري برخوردار بودند و زوجيني كه ميزان برونگرايي آنها در سطح بالاتري بوده است ميزان رضايت زناشويي بيشتري داشته اند . بنابراين هرچه ميزان برونگرايي زوجين بيشتر باشد، ميزان رضايت زناشويي نيز افزايش مي يابد. زوجيني كه ميزان انعطاف پذيري آنها در سطح بالاتري بوده است، ميزان رضايت زناشويي بيشتري داشته اند و انعطاف پذيري زوجين يك عامل مهم و موثر در رضايت زناشويي به شمار مي رود. پژوهش حاضر رابطه بين رضايت زناشويي و مسئوليت پذيري زوجين را بررسي كرده و زوجيني كه ميزان مسئوليت پذيري آنها در سطح بالاتري بوده است از ميزان رضايت زناشويي بيشتري برخوردار بوده اند. در نهايت، پژوهش حاضر به بررسي وجود تفاوت معنيدار بين رضايت زناشويي مردان و زنان پرداخته كه بين ميزان رضايت زناشويي زنان و مردان تفاوت معنيداري وجود دارد و ميزان رضايت زناشويي زنان بيشتر ازمردان ميباشد.