بررسي رفتار ديناميكي شبكه اي از خطوط لوله با روانگرايي بخشي از خاكناشي از شتاب زلزله

در ميان شريان هاي حياتي، سازه هاي مدفون به دليل گستردگي شان در محيط شهري و تامين نياز هاي حياتي شهروندان از اهميت وحساسيت بالايي برخوردارند. خطوط لوله كه در انتقال گاز و ساير سيالات مورد استفاده قرار مي گيرند، به طور گسترده اي تمام مناطق راپوشانده اند. در اين رساله به بررسي لرزه اي لوله هاي مدفون فولادي تحت اثر روانگرايي پرداخته مي شود. اين لوله ها به صورت پوستهدر نظر گرفته شده و اندركنشآن با خاك به وسيله تعدادي فنرهاي نرمال و برشي در سه جهت متعامد مدل مي شوند. عملكرد لوله وخاك در مقابل زلزله به پارامترهاي زيادي از جمله ضخامت لوله، قطر لوله، عمق دفن لوله، مدول الاستيسيته مصالح لوله، سختي خاك،طول ناحيه روانگرايي، اثر شاخه هاي فرعي و بزرگي زلزله بستگي دارد. نحوه مدلسازي اثر روانگرايي خاك بر روي لوله در اين تحقيق بهاين صورت است كه دو فنر برشي و يك فنر نرمال بين خاك و لوله تعريف مي شوند كه در حالت روانگرايي مقاومت برشي فنرهاياصطكاكي به حداقل ميل داده مي شود. بطور كلي با افزايش عمق دفن، سختي خاك و اضافه شدن شاخه هاي فرعي، تنش و جابجايي دروسط لوله كاهش مي يابد و با افزايش طول ناحيه روانگرايي تنش و جابجايي وسط لوله افزايش پيدا مي كند.