شماره ركورد كنفرانس :
4523
عنوان مقاله :
نقش تعديل كننده عاطفه مثبت و منفي بر رابطه بين شدت درد و خودتنظيم گري در بيماران مبتلا به دردهاي مزمن
پديدآورندگان :
نقيبي ماهان گروه روانشناسي ، دانشگاه آزاد اسلامي واحد قشم، قشم ،ايران , يوسفي عماد گروه روانشناسي ، دانشگاه آزاد اسلامي واحد قشم، قشم ،ايران.
كليدواژه :
عاطفه مثبت و منفي , شدت درد , خودتنظيم گري.
عنوان كنفرانس :
نخستين همايش ملي خانواده، كودك و نوجوان با تاكيد بر افراد با نيازهاي ويژه
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف نقش تعديل كننده عاطفه مثبت و منفي بر رابطه بين شدت درد و خودتنظيم گري در بيماران مبتلا به دردهاي مزمن انجام شد. جامعه آماري مورد مطالعه در پژوهش حاضر كليه بيماران مبتلا به دردهاي مزمن هستند كه در شش ماه اول سال 96 به بيمارستان هاي شهر بندرعباس مراجعه كردند، هستند كه از بين آن ها تعداد 165 نفر به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي و با استفاده از جدول مورگان به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند جهت بررسي فرضيه اي پرسشنامه هاي عاطفه مثبت و عاطفه منفي (PANAS) (واتسن، كلارك و تلگن، 1988)، ميزان درد مزمن ون كورف و همكاران (1992) خود تنظيم گري (SRI-S) ايبانز و همكاران، 2005ستفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده نيز از آزمون رگرسيون خطي استفاده گرديد. با توجه به خودتظيم گري ( 28/0 = β و 71/3 = t)، عاطفه مثبت ( 56/0 = β و 57/7- = t) و همچنين اثر تعديل كننده عاطفه مثبت ( 31/0 = β و 23/4- = t) به طور معنادار واريانس شدت درد را تبيين مي كند. همچنين نتايج نشان داد خودتظيم گري ( 24/0 = β و 77/2 = t)، عاطفه منفي ( 50/0 = β و 83/5- = t) و همچنين اثر تعديل كننده عاطفه منفي ( 29/0 = β و 07/3= t) به طور معنادار واريانس شدت درد را تبيين مي كنديافته هاي پژوهش نشان مي دهد با توجه به مقدار (67/0=β ) با توجه به سطح معناداري بدست آمده ( 01/0 P ) به شكل معناداري شدت درد را به ميزان (43/16 = t ) تبيين مي كند. همچنين عاطفه منفي نيز به تنهايي با توجه به (63/0 =β ) به ميزان ( 17/15= t) شدت درد را تبيين مي كند. در نتيجه بين عاطفه مثبت و منفي و شدت درد در بيماران مبتلا به دردهاي مزمن همبستگي وجود دارديافته هاي پژوهش نشان مي دهد با توجه به مقدار (54/0=β ) با توجه به سطح معناداري بدست آمده ( 01/0 P ) به شكل معناداري خودتنظيم گري را به ميزان (87/14 = t ) تبيين مي كند. همچنين عاطفه منفي نيز به تنهايي با توجه به (51/0 =β ) به ميزان ( 25/12= t) خودتنظيم گري را تبيين مي كند. در نتيجه بين عاطفه مثبت و منفي و خودتنظيم گري در بيماران مبتلا به دردهاي مزمن همبستگي وجود دارد و با توجه به مقدار (48/0=β ) با توجه به سطح معناداري بدست آمده ( 01/0 P ) به شكل معناداري خودتنظيم گري را به ميزان (26/10 = t ) تبيين مي كند در نتيجه بين شدت درد و خودتنظيم گري در بيماران مبتلا به دردهاي مزمن همبستگي وجود دارد