اثربخشي قصه‌گوئي مبتني بر قصص قرآني بر سازگاري و انطباق در كودكان پيش‌دبستاني نافرمان و لجباز شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي قصه‌گوئي مبتني بر قصص قرآني بر سازگاري و انطباق در كودكان پيش‌دبستاني نافرمان و لجباز شهر اهواز بود كه از ميان آنها به روش دردسترس، 100 نفر مشخص شده و از بين آنها 30 كودكي كه در نمره مقياس نافرماني يك انحراف معيار بالاتر از ميانگين بود به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15نفر) بصورت تصادفي جايگزين شدند. طرح پژوهشي حاضر از نوع نيمه آزمايشي با روش پيش­آزمون- پس­آزمون با گروه كنترل بود. ابزار اندازه گيري مقياس سازگاري دخانچي(1377) و مقياس درجه بندي اختلال نافرماني مقابله‌اي هومرسن و همكاران (2006) بود. كودكان گروه آزمايش به مدت 10 جلسه 90 دقيقه اي تحت مداخله قصه‌گوئي مبتني بر قصص قرآني قرار گرفتند. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون كوواريانس يك متغيري تحلل شد و يافته ها نشان داد قصه‌گوئي مبتني بر قصص قرآني بر افزايش سازگاري و انطباق كودكان نافرمان و لجباز گروه آزمايش اثربخش است و تفاوت معناداري بين دو گروه وجود دارد(001/0 p).