واكاوي اثربخشي آموزش مهارت‌هاي‌زندگي به خانواده و كودك؛مطالعه موردي دانشگاه فرهنگيان اصفهان

مهارت‌هاي زندگي باعث ارتقاي توانايي‌هاي رواني- اجتماعي كودكان مي‌شوند. همچنين اين مهارت‌ها، كودك را قادر مي‌سازد كه نگرش‌ها، ارزش‌ها و استعدادهاي خود را به عمل درآورد و باعث شود كه فرد خود را براي سازگاري مناسب و مؤثر با موقعيت‌هاي زندگي آماده كند (اسلامي‌نسب، 1373)؛ كودك را براي انجام فعاليت‌هاي مؤثر و سالم با انگيزه مي‌كند و باعث افزايش اعتماد به نفس در كودك و درنتيجه پيشرفت علمي وي مي‌شود. پژوهش حاضر از جمله پژوهش‌هاي آزمايشي ميداني با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه است كه به منظور شناسايي تاثيرآموزش مهارت‌هاي زندگي بر پيشرفت‌علمي دانشجومعلمان رشته علوم‌تربيتي دانشگاه فرهنگيان اصفهان انجام شده است. از اين ميان 90 نفر دانشجومعلم به صورت تصادفي ساده هدفمند، ازميان جامعه پژوهش انتخاب و به شيوه تصادفي ساده به دو گروه 43 و47 نفري گمارده شدند. قبل از انجام مداخله‌آزمايشي(ارائه متغير مستقل)، دو گروه با استفاده از پرسشنامه پيشرفت‌علمي، پيش‌آزمون شدند. سپس گروه آزمايشي به مدت 10 جلسه‌ي يك ساعته تحت آموزش مهارت‌هاي زندگي به صورت گروهي قرارگرفت. يك هفته پس از انجام مداخله، بار ديگر هر دو گروه با استفاده از آزمون پيشرفت‌علمي پس‌آزمون شدند .نتايج آزمون تحليل واريانس چندمتغيري بر روي تفاضل نمره‌هاي پيش‌آزمون و پس‌آزمون نشان داد كه، دانشجومعلمان گروه‌هاي آزمايشي و گواه، از لحاظ 12 خرده مقياس آزمون پيشرفت‌علمي متفاوتند. درنهايت، يافته‌ها گواه آن است كه آموزش مهارت‌هاي زندگي مداخله درماني باعث افزايش پيشرفت‌علمي (0001/0 p و 93/57 =F) در دانشجومعلمان رشته علوم‌تربيتي دانشگاه فرهنگيان اصفهان مي‌شود؛ لذا، لزوم توجه بيش‌تر به آموزش مهارت‌هاي زندگي به خانواده و كودك آشكار مي‌شود. از اين‌رو، پيشنهاد مي‌شودآموزش اين مهارت‌ها به خانواده و كودك، به‌عنوان يكي از مولفه‌هاي برنامه‌درسي سرفصل دروس مصوب وزارت علوم، تحقيقات و فناوري در دانشگاه فرهنگيان، تبديل شود.