بررسي رابطه عدالت و نوع مغز در كودكان طيف اوتيسم با عملكرد بالا

پژوهش حاضر عموما بر روي تنها يك حوزه از شناخت در رابطه با عدالت در نظريه ي ذهن و يا كاركرد اجرايي تمركز مي كند . هرچند كودكان داراي اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا در هر دو حوزه مشكل دارند . علاوه بر اين دانش اندكي در مورد شاخصه هاي عدالت در كودكان داراي اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا در اين حوزه از شناخت وجود دارد . 30 كودك داراي اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا و همچنين 39 كودك با تحول بهنجار در اين پژوهش مورد بررسي قرار گرفتند . ما تحول شاخصه هاي عدالت كودكان را در پاسخ به يك بازي ( ميني اولتيماتوم ) بررسي كرديم . انواع مختلف مغز ( با و بدون اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا ) با استفاده از پرسشنامه ي همدردي – سازماندهي ارزيابي شد علاوه بر اين رابطه ي بين عدالت و نوع مغز نيز با تحليل همبستگي پيرسون بررسي شد . كودكان گروه داراي اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا نسبت به كودكان گروه تحول بهنجار به احتمال بيشتري دستورات ناعادلانه را مي پذيرفتند (χ2= 17.513, p= .025) . در گروه كودكان داراي اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا نرخ پذيرش دستورات ناعادلانه با نمره ي اختلاف (r = 0.363, p= .048) همبستگي داشت در حالي كه هيچ همبستگي معناداري در گروه داراي تحول بهنجار يافت نشد . در گروه داراي اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا در مقايسه با نوع مغزي S شديد ، نرخ پذيرش دستور ناعادلانه به طور معناداري بالاتر بوده است (F = 28.584, p .001) . در حالي كه با تقسيم شركت كنندگان گروه داراي تحول بهنجار بر اساس نوع مغز ، هيچ گونه تفاوت معناداري در پذيرش رفتار ناعادلانه در بين 5 گروه مختلف از نظر نوع مغز وجود نداشت ( F = 1.131, p = .358) . باز ارزيابي رگرسيون مرحله اي نشان مي دهد كه نوع شديد S به طور مثبتي پذيرش رفتار ناعادلانه را پيش بيني مي كند(F [1, 68] = 8.695, p .001) . يافته هاي ما نشان مي دهد كه كودكان داراي اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا ، به احتمال بيشتري رفتار ناعادلانه را مي پذيرند و به طور خاص ، هرچه تحول همدردي و سازماندهي در آنان نامتوازن تر باشد ، ترجيهات ناعادلانه به طور معناداري در آنان بيشتر مشاهده مي شود . نوع مغزي شديد S به طور مثبتي پذيرش دستورات ناعادلانه توسط كودكان داراي اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا را پيش بيني مي كند .