اثربخشي تحريك الكتريكي مستقيم مغز بر كاركردهاي اجرايي كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا

ﻫﺪف اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ اثربخشي تحريك الكتريكي مستقيم مغز بر كاركردهاي اجرايي كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا بود. در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از طرح نيمه آزﻣﺎﻳﺸﻲ از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. با استفاده از نمونهگيري در دسترس از ﺑﻴﻦ كودكان مبتلا ﺑﻪ اختلال طيف اوتيسم مراجعهكننده به مركز پيشگامان اميد شهر اروميه تعداد 30 كودك انتخاب شدند. ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﻲ در دو گروه آزﻣﺎﻳﺶ و كنترل (هر گروه 15 نفر) ﮔﻤﺎرده شدند. گروه آزمايش تحريك الكتريكي مستقيم مغز قرار گرفت، اﻣﺎ ﮔﺮوه كنترل مداخله اي دريافت نكرد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه سنجش دامنه اوتيسم توسط اهلر، گيلبرگ و لورنا وينگ(1999) و كاركردهاي اجرايي كودكان-فرم والد داوسون و گويير(2008) بودند. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزمون ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻛﻮوارﻳﺎﻧﺲ ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﻴﺮه ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮار گرفت. نتايج ﻧﺸﺎن داد ﮔﺮوه آزﻣﺎﻳﺶ و كنترل از ﻟﺤﺎظ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي كاركردهاي اجرايي ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري با يكديگر دارند. به طوري كه كاركردهاي اجرايي كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا در گروه آزمايش كه تحت تحريك الكتريكي مستقيم مغز قرار گرفته بودند به طور معناداري بهتر از كاركردهاي اجرايي گروه كنترل بود. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه تحريك الكتريكي مستقيم مغز ميتواند بر كاركردهاي اجرايي كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا مؤثر باشد.