تاثير معنادرماني گروهي بر سلامت عمومي مادران كودكان مبتلا به نشانگان داون

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بخشي معنادرماني گروهي بر ميزان سلامت عمومي مادران داراي كودك مبتلا به نشانگان داون انجام گرفت.روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود.جامعه آماري اين پژوهش را كليه مادران كودك مبتلا به نشانگان داون در منطقه پنج شهر اصفهان كه تا بهار 1396 در مركز بهزيستي اصفهان پرونده پزشكي داشتند، تشكيل ميدادند كه از ميان آنها با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده 30 نفر از مادراني كه نمره سلامت عمومي آنها يك انحراف معيار پايين تر از گروه بود،انتخاب و به صورت تصادفي درگروه آزمايش ( 15 نفر) و گروه كنترل ( 15 نفر) جايگزين شدند. به گروه آزمايش طي 8 جلسه 2 ساعته فنون معنادرماني آموزش داده شد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه سلامت رواني 28 سوالي گلدبرگ استفاده شد. داده ها از طريق آزمون تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها نشان داد كه فرضيه ي پژوهش مبني بر اثربخشي معنادرماني به روش گروهي بر ميزان سلامت عمومي مادران داراي كودك مبتلا به نشانگان داون موردتاييد قرار گرفته است و مادران گروه آزمايش نسبت به مادران گروه كنترل در پس آزمون ، به طور معناداري سلامت رواني بيشتري داشتند( 003/0P= ) بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه معنادرماني گروهي بربهبود سلامت عمومي و همچنين بهبود سه بعد سلامت عمومي شامل نشانه هاي بدني، اختلال در عملكرد اجتماعي و افسردگي تاثيرمعناداري دارد اما در بعد اضطراب و بيخوابي تفاوت معنا داري وجود ندارد