بررسي روند تشخيص توانبخشي كودكان داراي نيازهاي ويژه در بريتانيا

افراد داراي نيازهاي ويژه بخشي از جمعيت هر كشوري را تشكيل مي دهند كه داراي حقوقي برابر با ساير افراد جامعه در بهره مهندي از بودجه، امكانات رفاهي، اماكن و خدمات آن كشور هستند. بررسي نيازهاي افراد با نيازهاي ويژه در جوامع مختلف نشان مي دهد كه متاسفانه علي رغم تلاش گسترده دولتها در زمينه توسعه خدمات آموزشي و توانبخشي، درصد قابل توجهي از افراد با نيازهاي ويژه در تامين نيازها و بهره مندي از خدمات برابر همچون ساير افراد جامعه محروم هستند. يكي از موانع اساسي در جهت ارائه خدمات مناسب، عدم تشخيص درست اين افراد در جريان بهره مندي از خدمات مورد نياز مي باشد. به همين منظور تشخيص مناسب به عنوان اولين گام و پس از آن ارائه خدمات آموزشي و توانبخشي مناسب به عنوان گام بعدي از جمله اقدامات مهمي است كه در هر جامعه اي بايد در اولويت قرار گيرد. هدف از اين مطالعه، بررسي روند تشخيص و ارائه خدمات آموزشي و توانبخشي افراد داراي نيازهاي ويژه در بريتانياي بزرگ مي باشد كه از طريق مروري بر منابع كتابخانه اي و همچنين تجربيات شغلي و عملي نويسنده در زمينه تشخيص و ارائه خدمات آموزشي و توانبخشي به افراد داراي نيازهاي ويژه در كشور انگلستان انجام گرفته است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه هم به لحاظ كمي و هم به لحاظ كيفي تفاوت هاي فاحشي بين كشور انگلستان و كشور جمهور اسلامي ايران در زمينه ي تشخيص و ارائه خدمات آموزشي و توانبخشي كودكان با نيازهاي ويژه وجود دارد كه با رعايت تطابق فرهنگي مي توان از نكات و اقدامات مثبت موجود در كشور انگلستان در توسعه روند تشخيص و توانبخشي افراد با نيازهاي ويژه در كشور ايران بهره برد.