پيش بيني مشكلات رفتاري دانش آموزان با ناتواني يادگيري بر اساس جو عاطفي خانواده و تاب آوري مادران

هدف: هدف از پژوهش حاضر پيش بيني مشكلات رفتاري اين دانش آموزان بر اساس جو عاطفي خانواده و تاب آوري مادران بود. روش: پژوهش حاضر از نوع توصيفي-همبستگي بود. جامعه آماري را تمام دانش آموزان با ناتواني يادگيري تشكيل مي داد كه در سال تحصيلي 97-1396 در مراكز ويژه ناتواني يادگيري شهر شيراز مشغول به تحصيل بودند. گروه نمونه شامل 147 دانش آموز بود كه با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه مشكلات رفتاري كانرز-فرم كوتاه ويژه والدين، مقياس تاب آوري كانر و ديويدسون (2003) و مقياس جو عاطفي خانواده هيل برن (1964) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي و رگرسيون همزمان تحليل شدند. نتايج: يافته ها نشان داد بين جو عاطفي خانواده و تاب آوري مادران و مشكلات رفتاري دانش آموزان با ناتواني يادگيري رابطه منفي وجود دارد و اين دو متغير به طور منفي و معنادار مشكلات رفتاري اين دانش آموزان را پيش بيني مي كنند. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي به دست آمده مي توان نتيجه گرفت كه از طريق ارتقاي جو عاطفي مثبت خانواده و تاب آوري مادران، مي توان مشكلات رفتاري اين دانش آموزان را كاهش داد