رابطۀ استيگماي درك شده با ويژگي­هاي روانشناختي در نوجوانان دختر و پسر داراي همشير(همشيرهاي) با نيازهاي خاص

پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان استيگماي درك شده در نوجوانان دختر و پسر داراي همشير(همشيرهاي) با نيازهاي خاص و رابطه آن با ويژگيهاي روان شناختي ايشان انجام گرفت. روش پژوهشي توصيفي از نوع همبستگي بود. بدين منظور، از بين نوجوانان دختر و پسر داراي همشير هاي با نيازهاي خاص(عقب مانده ذهني، نابينا، ناشنوا و معلول جسمي حركتي) تعداد 240نفر به روش نمونه گيري چند مرحله اي انتخاب و در پژوهش شركت داده شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه استيگماي رضايي و ديگران(1388) و پرسشنامه SCL-90 كه روايي و پايايي آنها مورد تأييد قرار گرفته است استفاده شد. براي تجزيه و تحليل آماري داده ها از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. يافته ها نشان داد بين ميزان استيگماي درك شده در نوجوانان دختر و پسر داراي همشير(همشيرهاي) با نيازهاي خاص و ويژگيهاي روان شناختي آنها از جمله افسردگي، اضطراب، وسواس، جسماني شدن، اضطراب فوبيك، افكار پارانوئيد، حساسيت بين فردي، خصومت، سايكوتيسيزم، رابطه معني دار آماري وجود دارد(01/0≥ .(p بنابر اين مي توان نتيجه گرفت كه ميزان استيگماي درك شده در نوجوانان دختر و پسر داراي همشير با نيازهاي خاص با ويژگيهاي روانشناختي آنها ارتباط دارد .