نيازهاي ويژه آموزشي و فراگيرسازي

به طور كلي مي توان گفت كه تمام يادگيرندگان داراي نيازهاي خاصي هستند چرا كه هر كودك داراي نيازها، منافع، شخصيت و مشكلات خاص خود مي باشد. با اين حال، يك گروه متفاوت از فراگيران با نيازهاي آموزشي ويژه كه مستلزم توجه ويژه اي به لحاظ آموزش و پرورش در آفريقا هستند، افرادي با نوعي معلوليت مي باشند كه تمركز اصلي اين فصل است. اين يك مسئله آموزشي است كه در دو تا سه دهه اخير در آفريقا تا حدي به دليل تصويب ملي توافقنامه هاي بين المللي مانند كنوانسيون حقوق كودك (1989)، اعلاميه جامتين (يونسكو، 1990)، اعلاميه سالامانكا (يونسكو 1994)، چارچوب اقدامات داكار (يونسكو، 2000) و كنوانسيون سازمان ملل متحد در مورد حقوق افراد معلول (سازمان ملل، 2006) افزايش يافته است.