بررسي و مقايسه نيمرخ هوش هاي چندگانه دانش آموزان با آسيب بينايي و شنوايي در دوره ابتدايي

مقدمه: امروزه آگاهي از روي آوردهاي جديد شناختي در آموزش دانش آموزان با نياز ويژه شرايط طراحي روش هاي آموزشي مناسب و سازگاري آنان را تسهيل كرده است. در اين خصوص كاربرد نظريه هوش هاي چندگانه گاردنر از اهميت خاصي برخوردار است. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه نيمرخ هوش هاي چندگانه دانش آموزان ابتدايي دچار آسيب بينايي و شنوايي انجام شد. روش: روش پژوهش از نوع پژوهش هاي توصيفي مقايسه اي بود. جامعه آماري شامل تمام دانش آموزان ناشنوا و داراي آسيب بينايي مدارس ويژه ابتدايي شهر اصفهان بود، كه تعداد 66 دانش آموز ابتدايي(22 نفر ناشنوا و 22 نفر كم بينا و 22 نفر نابينا) به صورت نمونه گيري تصادفي از بين دانش آموزان مدارس ابتدايي ويژه نابينايان و ناشنوايان انتخاب شدند و سپس پرسشنامه هوش هاي چندگانه عابدي(1387)توسط مربيان آنان تكميل گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين نيمرخ هوش هاي حركتي، موسيقيايي، ميان فردي، درون فردي و طبيعت گراي دانش آموزان ناشنوا، كم بينا و نابينا تفاوت معناداري وجود داشت(P 0/05 نتيجه گيري: بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه با شناخت نيمرخ متفاوت هوش هاي چندگانه دانش آموزان ناشنوا و دانش آموزان با آسيب بينايي برنامه مداخلاتي آموزشي مناسب را براي آنان تدوين نمود.