بررسي تاثير فضاي مجازي بر بحران هويت و اختلال در شكل گيري شخصيت نوجوانان 18 -12 سال شهر كرمانشاه

در يك فضاي ارتباطي واقعي، كه به طور معمول حضور يك يا چند نفر بارز است، طرفين با مخاطب قراردادن همديگر، اطلاعاتي هرچند اندك معاوضه مي كنند و به حريم همديگر نيز آسيب نمي زنند، اما در فضاي مجازي، هم چون اينترنت، پيامك، چت و... طرفين ماجرا، كم ترين اطلاعات درست را نيز از همديگر دريغ مي كنند؛ زيرا در پشت پرده اين ماجرا، افرادي قراردارند كه شايد هيچ شناختي از همديگر ندارند و گاه آدرس هاي اشتباه به يكديگر مي دهند، تا نشاني از خود برجاي نگذارند و لذا همه اين مسائل، سلامت و روان افراد را با چالش جدي، مواجه كرده است. در پژوهش حاضر كه از نوع همبستگي است، رابطه بين فضاي مجازي، ويژگيهاي شخصيتي و بحران هاي هاي هويتي در نوجوانان 12 تا 18 سال شهر كرمانشاه مورد بررسي قرار گرفت. جامعه آماري شامل كليه نوجوانان 12 تا 18 سال شهر كرمانشاه بود كه به روش نمونهگيري خوشه اي ، 218 نفر از آنها انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه هاي ويژگي شخصيتي نئو، سبك هاي هويت برزونسكي و پرسشنامه فضاي مجازي يانگ بود. داده هاي حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از رگرسيون چندگانه و ضريب همبستگي پيرسون مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها نشان دادند كه فضاي مجازي با ويژگي هاي شخصيتي و سبك هاي هويتي رابطه مثبت و معنادار دارد.