نگاهي تحليلي - انتقادي به درمان هاي روانشناختي رايج در اختلال طيف اتيسم

در سال هاي اخير آمارهاي بسيار متناقض و رو به تزايد از ميزان وقوع و شيوع اختلال طيف اتيسم اين اختلال را به بحث برانگيزترين اختلال در بين ساير اختلالات دوره ي كودكي تبديل نموده است و به همين دليل در دهه اخير متخصصين نيز اقبال قابل توجهي به اختلال طيف اتيسم داشته اند. نگاهي اجمالي به آمار شيوع اين اختلال در گزارش هاي معتبر داخلي و خارجي و تعدد رو به گسترش توجه به توسعه كلينيك ها و مراكز ارايه خدمات درماني و آموزشي براي اين كودكان ضرورت توجه و مطالعه دقيق تر و پژوهش هاي كاربردي بيشتري را ايجاب مي نمايد . اين محوريت تمركز و توجه به اين اختلال مي تواند مزايا و مخاطراتي معيني را ايجاد كند . يكي از پيامدهاي چنين شرايطي فراواني و انتشار داده ها ، اطلاعات و گسترش اقداماتي است كه از بوته سنجش هاي اطمينان بخش علمي گذر نكرده اند لذا بسيار ضروري به نظر مي رسد كه نهادهاي علمي مكانيزم هاي خاصي را در جهت ارزشيابي داده ها و گزاره هاي منتشره و همچنين نظارت بر خدمات درماني آموزشي و توانبخشي كه ارايه مي گردد پيش بيني و اجرا نمايند اين مقاله ابتدا مروري اجمالي به درمان هاي رايج روانشناختي در حال اجرا در كلينك ها و مراكز آموزشي و توانبخشي اختلال طيف اتيسم در كشور دارد. سپس با مقايسه نتايج پژوهش ها ي مربوط به اثربخشي درمان هاي رايج روانشناختي، بخصوص پايان نامه هاي كارشناسي ارشد، با واقعيت هاي مربوط به بازتواني اين كودكان درصدد توجه جامعه روانشناسي به ضرورت هم انديشي در جهت تدوين استراتژي هاي مربوط به آموزش و توانبخشي اين گروه از كودكان است.