بررسي عملكرد ريفورمر اوليه و ثانويه واحد آمونياك پتروشيمي كرمانشاه با استفاده از حداقل سازي انرژي آزاد گيبس

در اين مقاله در ابتدا با استفاده از حداقل سازي انرژي آزاد گيبس اثر پارامترهاي فرآيندي مانند دما، فشار و مقدار بخار ورودي مورد بررسي قرار گرفت. سپس، با استفاده از اطلاعات درج شده در PFD واحد آمونياك، دماي نزديكي به تعادل براي ريفورمر اوليه C° 22/11 و ريفورمر ثانويه ° C 11 محاسبه گرديد. دماي نزديك به تعادل بدست آمده معيار مناسبي براي تشخيص زمان مناسب جهت تعويض كاتاليست مي باشد. در نهايت با جمع آوري اطلاعات واحد آمونياك در شرايط عملياتي، دماي نزديكي به تعادل براي ريفورمر اوليه با غلظت متان خروجي 12/3درصد برابر1درجه سانتيگراد محاسبه شد كه با توجه به تعويض كاتاليست مزبور در 6 ماه گذشته، عملكرد كاتاليست مناسب ارزيابي شده و به تعادل نزديك است. در ريفورمر ثانويه با توجه به غلظت متان خروجي %0/51 دماي نزديكي به تعادل-6درجه سانتيگراد محاسبه گرديد. اين موضوع از نظر ترموديناميكي غير ممكن مي باشد. از طرف ديگر دماي خروجي راكتور توسط دو عدد ترموكوپل نوع B كه كاليبره مي باشند، اندازه گيري مي گردد. با توجه به آن كه جهت خنك كاري ديواره مقداري حرارت با جاكت آبي راكتور تبادل مي گردد، اين مسئله باعث كاهش دماي گاز خروجي ريفورمر ثانويه، بعد از بستر كاتاليستي مي شود. اين امر دليل اصلي انحراف از مقدار واقعي مي باشد.