بررسي فرآيند ترسيب در توليد آلوميناي آردي ريزدانه وماسه اي درشت دانه

ترسيب در فرآيند باير شامل كريستاليزاسيون هيدروكسيد آلومينيوم بوسيله هيدروليز آلومينات سديم در محلول باردار وبازيابي محلول قليايي براي برگشت به مرحله انحلال ميباشد. هر چند ظاهر فرآيند ساده بوده اما شرايط فرآيند، غلظت مواد، خصوصيات مواد و ناخالصي ها بعلاوه زمان واكنش تاثير بسياري در كنترل فرآيند و بهبود محصول دارد. در اين مقاله پس از معرفي عوامل موثر در فرآيند ترسيب هيدروكسيد آلومينيوم، پارامترهاي موثر در كيفيت هيدرات ارائه شده و با استناد بر اين عوامل تكنولوژيهاي موجود و تفاوت هر يك از آنها در فرآيند بيان ميشود. سپس دو تكنولوژي اروپايي و آمريكايي در فرآيند ترسيب مقايسه شده و مزاياي هر يك مورد بررسي قرار ميگيرد. توليد هيدرات درشت و مطلوب در فرآيند آمريكايي همراه با مصرف انرژي بالاتر بواسطه دماي بالاتر فرآيند ترسيب و كاهش مصرف انرژي در تكنولوژي اروپايي و توليد آلوميناي ريز دانه با بازدهي بالاتر در فرآيند از خصوصيات هر يك از فرآيندها ميباشد كه در انتخاب و طراحي هر يك با توجه به نوع بوكسيت مورد استفاده در فرآيند توليد آلومينا ميتوانند موثر باشند. در فرآيند آمريكايي هر چند آلوميناي توليدي مناسب تر براي كارخانه هاي ذوب آلومينيوم ميباشد و درشت دانه هستند اما بدليل افزايش دما در فرآيند انحلال باعث كاهش اشباعيت محلول شده و با افزايش حلاليت آلومينا، كاهش بازده ترسيب را موجب ميشود به گونه اي كه بخش زيادي از آلومينا به صورت محلول از فرآيند خارج ميشود. لذا از نظر اقتصادي شايد بتوان گفت در رديف دوم و بعد از تكنولوژي اروپايي قرار خواهد گرفت. 