مدلسازي و بهينهسازي ميزان تزريق كلر در فرآيند تصفيه آب توسط شبكه هاي عصبي پرسپترون چند لايه MLP

كلر به عنوان يك ماده گندزا جهت ضدعفوني كردن آبهاي سطحي كه در معرض آلودگيهاي ميكروبي بيشتري قرار دارند، مورد استفاده قرار ميگيرد. اين ماده به علت ارزان بودن و داراي قدرت ميكروبكشي بالا هم در ايران و هم در دنيا محبوب است. اما استفاده نادرست و بيش از حد آن براي سلامتي انسان خطرناك است. كلر زيادي باعث افزايش هزينه تصفيه شده و اثر زيانباري بر طعم و بوي آب ميگذارد، همچنين در اثر تركيب با مواد آلي موجود در آب، توليد تركيباتي سرطانزا موسوم به تريهالومتانها THMs ميكند. در تصفيهخانهها عمدتاً ميزان تزريق كلر توسط تجربه اپراتور و به صورت حدس و خطا تعيين ميگردد. در اين مطالعه سعي شده است با كمك شبكههاي عصبي پرسپترون مدلي ايجاد كرد كه ميزان تزريق كلر در انتهاي فرآيند تصفيه آب را بهينهسازي كند. به منظور مدلسازي، داده هاي تجربي به دو بخش آموزشي و آزمايشي تقسيم شدند كه مدل با داده هاي آموزشي ايجاد و با داده هاي آزمايشي اعتبارسنجي شد. در نهايت خروجي مدل با دادههاي تجربي مقايسه شد.