تهيه و بررسي سامانه ي آهسته رهش داروي ريواستيگمين بر پايه ي ميكروذرات پليمري كيتوسان

استفاده از ميكروذرات، يكي از رايجترين روشهاي دارورساني كنترلشده است. ميكروذرات پليمري كيتوسان با دارا بودن خواصي نظير زيستسازگاري، زيستتخريبپذيري، در دسترس و ارزان قيمت بودن و نيز بار مثبت سطحي، كاربرد گستردهاي در دارورساني نوين دارند. ريواستيگمينهيدروژنتارتارات، از رايجترين داروهاي كاهش عوامل شناختي بيماري آلزايمر و از گروه ممانعت كنندههاي آنزيمهاي استيلكوليناستراز و بوتيلكوليناستراز است كه عملكرد دوگانه در خون و هم در مغز دارد. در اين پژوهش تلاش شده تا با استفاده از خشككن پاششي، ميكروذرات پليمري كيتوسان با غلظت هاي مختلف داروي ريواستيگمين هيدروژنتارتارات 1و5و10 ميليگرم بر ميليليتر تهيه شود. در ادامه، تاثير غلظت داروي ريواستيگمين موجود در محلول اوليه بر اندازهي ميكروذرات، شكل ظاهري، درصد بارگذاري و رهايش داروي ريواستيگمين از ميكروذرات بررسي شد كه در نتيجه، افزايش غلظت داروي محلول اوليه موجب افزايش چينخوردگيهاي سطحي ميكروذرات و درصد بارگذاري ريواستيگمين و همچنين كاهش كلي سرعت رهايش دارو شد. اما افزايش غلظت دارو تاثير چشمگيري بر اندازهي ميكروذرات نهايي نداشتهاست.