بررسي پارامترهاي عملياتي بر ميزان Burn off در فرآيند توليد كربن فعال از تايرهاي فرسوده به روش فيزيكي

ضايعات لاستيكي به ويژه تايرهاي وسايل نقليه يكي از بخش هاي مهم و اساسي پسماندهاي شهري به شمارمي روند. تبديل تايرهاي فرسوده به كربن فعال يكي از راههاي كاهش مشكلات زيست محيطي اين ضايعات لاستيكي ميباشد. در اين پژوهش، ابتدا ذرات خرد شده تايرهاي مستعمل در يك كوره بستر ثابت كربنيزه شده و سپس به وسيله گاز دي اكسيد كربن تحت فعال سازي فيزيكي قرار مي گيرند. اثر پارامترهاي عملياتي مهم شامل دما و زمان ماند كربنيزاسيون، دما و زمان ماند فعالسازي، شدت حرارت دهي در هر دو مرحله ودبي گاز دي اكسيد كربن بر ميزان درجه تبديل واكنشburn off مطالعه شدند. طراحي آزمايشها به روش تاگوچي انجام شد و متغيرها براي دستيابي به كمترين ميزانburn offبهينه سازي گرديدند. بررسي آماري نتايج آزمايشگاهي نشان داد كه دما و زمان فعال سازي مهمترين پارامترهاي عملياتي بر رويburn off مي باشند. شرايط بهينه به منظور دستيابي به كمترين درصدburn off در : دماي كربنيزاسيوندرجه سانتيگراد700 ، زمان كربنيزاسيون 30 دقيقه، دماي فعالسازي800 درجه سانتيگراد، زمان فعالسازي 30 دقيقه، شدت حرارت ده ي 10/min و دبي گاز دياكسيد كربن نيز 400 ميلي ليتر بر دقيقه به دست آمدند.