برنامه‌ريزي تصادفي مشاركت واحدها در حضور خودروهاي الكتريكي و منابع تجديدپذير با رويكرد كاهش آلاينده در شبكه هوشمند

يكي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي سياست‌گذاران بخش انرژي ، حجم وسيع آلاينده‌هاي زيست محيطي توليدي به وسيله ي نيروگاه‌هاي حرارتي و بخش حمل و نقل مي‌باشد. با پيشرفت تكنولوژي خودروهاي قابل اتصال به شبكه مي‌توان از آن‌ها به عنوان يك نيروگاه كوچك قابل جابه جايي استفاده كرد، كه منجر به بهبود هزينه بهره‌برداري و ميزان آلاينده توليدي و قابليت اطمينان شبكه خواهد شد. از طرف ديگر وجود عدم قطعيت در ميزان توان خروجي مزارع بادي و خورشيدي و بار مورد تقاضا و تعداد خودروهاي متصل به شبكه، مسئله مشاركت واحدها را پيچيده‌تر مي‌كند. در اين مقاله به بررسي تاثير نحوه تعريف تابع هدف در حضور خودروها و منابع تجديدپذير و همچنين تاثير اضافه شدن خودروها در حضور منابع تجديدپذير خواهيم پرداخت. روش پيشنهادي به يك سيستم نمونه شامل ده واحد حرارتي و يك مزرعه بادي و يك مزرعه خورشيدي اعمال شده است. سه حالت براي بررسي تاثير نحوه تعريف تابع هدف بر ميزان هزينه بهره‌برداري و ميزان آلاينده توليدي لحاظ شده و نتايج مورد تحليل و ارزيابي قرار گرفته است