مطالعه اثر سيليكون بر محتواي كلروفيل كل و آنزيم ضد اكسنده ي كاتالز بر تريتيكاله تحت تنش خشكي

تريتيكاله يك گونه غله مي باشد كه به وسيله انسان و از تركيب ژنوم هاي گندم و چاودار به وجود آمده است. سيليكون (Si) دومين عنصر رايج موجود در خاك است كه داراي اثرات مفيدي در افزايش تحمل به تنش هاي زنده و غيرزنده در گياهان است باتوجه به فراواني سيلكون و اهميت آن در رشد و نمو گياه و به منظور مطالعه اثرات اين عنصر بر روي محتواي كلروفيل كل و آنزيم ضداكسنده ي پروكسيداز (POD) طرحي به صورت بلوك هاي كاملاً تصادفي در قالب فاكتوريل در يك رقم حساس JUANIL092 تريتيكاله و سه تكرار و با يك نوع كود سيليكات سديم و نيز سه تيمار در سه سطح شاهد، خشكي و سيليكون خشكي و سه مرحله رشدي 2 برگي، 4 برگي و پنجه زني در شرايط گلداني انجام شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه مولفه هاي ذكر شده، با كاربرد سيليكون در مقايسه با تيمارهاي شاهد و خشكي افزايش مي يابند. چنين تركيبات بيو شيميايي را مي توان به عنوان بيوماركرهاي فيزيولوژيكي قلمداد كرد كه در مواقع تنش سبب حفاظت بافت هاي گياه، در مقابل آسيب هاي اكسيداتيو مي شوند و از آنجائيكه سيليكون سبب تغييرات فيزيولوژيكي مي گردد و در افزايش تحمل غلات در تنش خشكي موثر است، اين عنصر را مي توان به عنوان جايگزيني مناسبي، در خاك هايي كه با بحران آب مواجه هستند به كار برد.