مقايسه تنوع هاپلوتايپي برخي ژنوتيپ هاي سيب منطقه زاگرس مركزي با استفاده از ژنوم كلروپلاست

دي.ان.ا كلروپلاستي 11 نمونه سيب (Malus spp) براي مشخص كردن هاپلوتايپهاي آنها با كاربرد روش PCR-PFLP بررسي شد. از مزاياي اصلي اين روش تحليل راحت، صرفه جويي در زمان و هزينه ، تكرار پذير بودن آن ميباشد. تقريباً 5340bp از ژنوم كلروپلاست با كاربرد چهار جفت آغازگر عمومي كلروپلاست (BIB2, KIK2, CD و TF) و دو آنزيم برشي محدودگر (MseI و EcoRI) بررسي گرديد و از ژل آگارز براي تفكيك باندها استفاده شد. قطعه تكثيري آغازگر CS به علت عدم داشتن جايگاه برش در اين بررسي قابل بهره برداري نبود اما قطعه تكثيري توسط آغازگرهاي BIB2, KIK2 حالت چند شكلي نشان داد و آغازگر TF هيچ قطعه اي را تكثير ننمود. تمام جهشهاي شناسايي شده حذف - اضافه در محدوده 40BP-10 بودند. تركيب تمام جهشها چهار هاپلوتايپ (H3, H2, H1 و H4) را در نمونه هاي مورد بررسي معرفي نمود. معلوم گرديد كه بيشترين فراواني هاپلوتايپ مربوط به H1 با حدود 36/4% فراواني ميباشد. ساير هاپلوتايپها داراي فراواني تقريباً نزديكي به هم بودند. اطلاعات تنوع دي.ان.ا كلروپلاستي ميتواند ميتواند براي مطالعات فيلورژنتيكي در اين گياه به كار رود و چند شكليهاي مشخص شده در نوم سيتوپلاسمي با روش PCR-PFLP مي تواند به درك وراثت مادري در سيب كمك كند.