بررسي ساختار و كاركرد ژن AT1G16850 در گياه آرابيدوپسيس

درك كاملي از فرايندهاي مولكولي و مقاومت به تنش شوري وجود ندارد. با توجه به بيان بالاي لوكوس AT1G16850 در سطح ژن و پروتئين، در شرايط تنش شوري ساختار و عمل اين ژن را به منظور پيش بيني احتمالي عملكرد آن درپاسخ به تنش هاي غير زنده وبيان همزمان آن با ديگر ژن ها مورد بررسي قرار داديم. افزايش بيان اين ژن در شرايط تنش خشكي در راس برگ، پيچيدگي برگ، گامتوفيت نر، گل و برگ گزارش شده است و ميزان بيان آن در شرايط تنش شوري به ترتيب در بذر، برگ (سلول هاي روزنه) جنين، ريشه و جوانه افزايش مي يابد. اين ژن از مرحله ي جوانه زني تا پايان رشد رويشي گياه افزايش بيان آهسته اي داشته اما در مرحله رشد زايشي، همچنين مرحله توليد ورسيدگي بذر، ميزان بيان افزايش شديد را نشان مي دهد و با حدود بيست ژن ديگر از گياه آرابيدوپسيس هم بياني بالايي دارد. با توجه به نتايج احتمال مي رود كه اين ژن در فرايند خواب بذر دخيل بوده و با ژن هايي كه در شرايط تنش گرما و سرما در مراحل مختلف رشد گياه بيان مي شوند، همبستگي داشته باشد.