بهينه سازي ريزازديادي گياه دارويي آلوئه (Aloe littoralis) بومي ايران

آلوئه (Aloe littoralis) ازنظر اقتصادي و دارويي اهميت دارد. اين گياه بومي ايران تكثير طبيعي و سنتي بسياركند دارد. بنابراين، نمي تواند نياز صنعت دارويي كشور را تامين كند. براي تكثير سريع گياه آلوئه (A.littoralis) مي توان از روش ريزازديادي استفاده نمود. هدف پروژه ريزازديادي گياه آلوئه بومي ايران(A.littoralis) است. در اين تحقيق ريزنمونه جوانه انتهايي و جوانه جانبي بر روي محيط كشت پايه MS حاوي هورمون BAP با مقادير (2، 1، 0/5 ميلي گرم برليتر) و هورمون IAA با مقادير (1، 0/5 ميلي گرم بر ليتر) كشت شدند. بيشترين ميانگين تعداد ساقه (1.25) و بلندترين طول ساقه نو پديد (1.13سانتي متر) در محيط كشت داراي BAP (2mg/l) و IAA(0/5 mgg/l) بوجود آمدند. همچنين بيشترين ميانگين تعداد برگ (3.7) و تعداد ريشه (2.32) و بلند ترين طول ريشه (4.66 سانتي متر) در محيط كشت داراي BAP(0/5mg/l) و IAA(0/5 mg/l) توليد شدند، در ريزازديادي گياه آلوئه (A.littoralis) مصرف هورمون ها كم است، پايه بومي و درمناطق جنوب ايران قابل دسترس است. خواص دارويي مشابه با گياه آلوئه ورا(Aloe barbadensis) دارد، در نتيجه هزينه توليد پايين است و ازنظر اقتصادي مقرون به صرفه تر مي باشد.