شماره ركورد كنفرانس :
4522
عنوان مقاله :
بررسي اثرات دو اليسيتور غير زيستي برميزان والرتيك اسيد در ريشه هاي موئين سنبل الطيب (Valeriana officinalis L.)
پديدآورندگان :
ديني تركماني محمد رضا دانشجوي دكتري تخصصي(PhD)، دانشكده علوم، گروه زيست شناسي، اروميه , عباسپور ناصر استاديار، دانشكده علوم، گروه زيست شناسي، اروميه , جعفري مراد استاديار، دانشكده كشاورزي، گروه اصلاح نباتات، اروميه , صمدي افسانه دكتري فيزيولوژي گياهي
كليدواژه :
ريشه هاي موئين , اليسيتور , باكتري اگروباكتريوم , سنبل الطيب
عنوان كنفرانس :
هشتمين همايش بيوتكنولوژي جمهوري اسلامي ايران و چهارمين همايش ملي امنيت زيستي
چكيده فارسي :
در اين تحقيق اثرات دو اليسيتور غير زيستي شامل منيزيم و كلسيم بر ميزان توليد و الرنيك اسيد از طريق ريشه هاي موئين گياه سنبل الطيب مورد بررسي قرارگرفت. روش ها: به منظور القاي ريشه هاي موئين از سويه A13 باكتري اگروباكتريوم رايزوژنز استفاده شد. براي تاييد تراريخت بودن ريشه ها وعدم آلودگي، واكنش PCR براي تكثير اختصاصي ژن rolB و virD انجام گرديد. ريشه هاي موئين بدست آمده در محيط كشت موراشيك واسكوگ در بيست و سومين روزه كشت از طريق نمك هاي منيزيم و كلسيم (درغلظت هاي 2، 4 و 6 برابري محيط كشت MS نرمال)به مدت 3 و 7 روز تيمار شده و ريشه ها بعد از 8 هفته رشد در محيط كشت بدون اليسيتور برداشت شدند. پس از عصاره گيري ميزان والرنيك اسيد توسط دستگاه HPLC اندازه گيري شد.نتايج: نتايج بدست آمده نشان داد كه غلظت و مدت زمان تيمار بااليسيتور دو فاكتور مهمي هستند كه ميزان توليد والرنيك اسيد را تحت تاثير قرار دادند. بيشترين مقدار والرنيك اسيد (1/11 ميلي گرم بر گرم ماده خشك، 5/52 برابر شاهد، 0/20 ميلي گرم برگرم ماده خشك) مربوط به تيمار ريشه هاي موئين با 6 برابر كلسيم به مدت 3 روز بود.
