شماره ركورد كنفرانس :
4522
عنوان مقاله :
ساخت نانو كامپوزيت مگنتيت - سيليكا -پلي اتيلن ايمين و كاربرد آن براي تثبيت ليپاز
پديدآورندگان :
اسمعيل نژاد اهرنجاني پروانه دانشگاه صنعتي شريف , آرپنائي ايوب پژوهشگاه ملي مهندسي ژنتيك و زيست فناوري , كاظميني محمد دانشگاه صنعتي شريف , سياح منش مريم دانشگاه صنعتي شريف
كليدواژه :
نانو ذرات مگنتيت , سيليكا , پلي اتيلين ايمين , ساختار هسته-پوسته , تثبيت ليپاز
عنوان كنفرانس :
هشتمين همايش بيوتكنولوژي جمهوري اسلامي ايران و چهارمين همايش ملي امنيت زيستي
چكيده فارسي :
نانو كامپوزيت هاي سوپر پارامغناطيس با ساختار هسته - پوسته-مگنتيت-سيليكا-پلياتيلنايمين ساخته شد.پاياتيلنايمين (PEI) با دو نوع جرم مولكولي 10000 و 750000 مورد استفاده قرار گرفت .خصوصيات كامپوزيت ها با روش هاي اندازه گيري پتانسيل زتا،مغناطوسنجي نمونه ارتعاشي و توزين حرارتي مورد بررسي قرار گرفت.به منظور بررسي وژگي هاي آنزيم تثبيت شده بر روي كامپوزيت ها از آنزيم ليپاز سودوموناس سپاسيا استفاده شد.نتايج نشان مي دهد كه بازده تثبيت ليپاز بر روي ذرات مگنتيت -سيليكا-پلياتيلنايمين بيشتر از 90% است در حاليكه فقط 50 % از ليپاز بروي ذرات آمينه شده با استفاده از يكي از مشتقات آمينه سايلين ،تثبيت مي شود.حداكثر فعاليت آنزيم آزاد در دماي 40 درجه سانتي گراد بود در حاليكه با استفاده از ليپاز تثبيت شده بر روي كامپوزيت با پوشش PEI كوچك و بزرگ ملكول، به ترتيب اين دما به مقادير 55 و 50 درجه سانتي گراد افزايش يافت .تعداد زياد پيوندهاي كوالانسي حاصل از حضور گروه هاي آميني متعدد در ماكرومولكول PEI علاوه بر افزايش ميزان بارگذاري ليپاز،باعث حفظ فعاليت بالاتر ليپاز تثبيت شده در دماهاي بالاتر مي شود.نهايتا ليپاز تثبيت شده داراي پايداري خوب عملياتي بود و 77- %72 از فعاليت اوليه خود را پس از 5 مرحله بازيافت از واكنش حفظ كرد.