بررسي محيط هاي كشت مختلف براي استقرار درون شيشه اي انگور رقم بي دانه قرمز

انگور بي دانه قرمز يكي از ارقام مهم و با كيفيت در ايران مي باشد. همچنين ريزازديادي انگور امكان تكثير سريع آن را فراهم كرده و محيط هاي كشت مختلف مي توانند در ريزازديادي انگورو تكثير آن تاثيرات متفاوتي داشته باشند، با توجه به اهميت مرحله پرآوري دركشت بافت، دراين پژوهش اثر محيط هاي كشت مختلف مورد بررسي قرارگرفت. تا بتوان بهترين محيط كشت را براي پرآوري انگور بي دانه قرمز شناسايي كرد. بنابراين آزمايشي در قالب طرح كاملا تصادفي با پنج تيمار (Knoudson-C, MS, B5, N amp;N ,WPM) در 6 تكرار انجام گرفت. براساس نتايج بدست آمده بيش ترين وزن تر، وزن خشك و سطح برگ از محيط MS بدست آمد، اگرچه در ميزان سطح برگ اختلاف معني داري بامحيط كشت B5 وجود نداشت. اما بيشترين تعداد گره و فاصله بين گره ها درمحيط كشتB5مشاهده گرديد، كه اختلاف معني داري با محيط كشت MS وجود نداشت. براساس نتايج بدست آمده محيط هاي B5 و MS در رشد و نمو انگور رقم بي دانه قرمز نسبت به ساير محيط ها معني دار بودند. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه به ترتيب از محيط هاي كشت B5 و MS براي پرآوري انگور بيدانه قرمز مي توان استفاده كرد.