ارزيابي تنوع ژنتيكي ارقام سيب زميني با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره اي

ژنوتيپ هاي سيب زميني مورد كشت در دنيا پايه ژنتيكي محدودي دارند كه نتيجه ورود ژرم پلاسم هاي خاص از آمريكاي لاتين به اروپا مي باشد.بنابراين، آگاهي از تنوع ژنتيكي و ارتباط خويشاوندي ارقام سيب زميني رايج در اروپا،آمريكا و ايران براي شناسايي لاين هاي افتراق يافته و توليد غده هاي بذري با خلوص ژنتيكي بالا لازم است. به اين منظور، روابط ژنتيكي 48 رقم سيب زميني اروپايي و آمريكايي با استفاده از 25 جفت نشانگر SSR و EST-SSR مورد ارزيابي قرارگرفت. جفت آغاز گرها از 3 تا 12 آلل در بين ارقام سيب زميني تكثير نمودندو متوسط تعداد آلل ها در هر جفت آغازگر6/22 بود. تجزيه خوشه اي با استفاده از ترم افزار DARwin 5 و با ضريب تشابه جاكارد، ارقام سيب زميني مورد بررسي را با توجه به مكان جمع آوري آن ها به دو گروه اروپايي و آمريكايي تفكيك كرد. رقم استانبولي به عنوان يك ژنوتيپ ناشناخته درايران رابطه نزديكي با ارقام آمريكايي نشان داد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه نشانگرهاي مورد استفاده دراين تحقيق، كارايي لازم براي شناسايي ارقام مختلف سيب زميني را دارند.