بررسي بيان دو ژن كانديداي دخيل در نر عقيمي گندم (Raftin a ، AGP)

نقش در متابوليسم كربوهيدرات و پروتئين ها دردانه هاي گرده در حال نمو نقش مهمي را در القاي نرعقيمي درگياه گندم تحت خشكي ايفا مي كند. در اين راستا به منظور بررسي بيان دو ژن دخيل در بيوسنتز نشاسته (AGP) و پروتئين هاي دخيل درنمو دانه گرده(Raftin a)در شرايط تنش خشكي در دو رقم مقاوم (دزفول 10) و حساس (شيراز) گندم، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي در گلخانه پي ريزي شد. به نحوي كه رقم به عنوان فاكتور اول و تنش خشكي در مرحله ميوز دانه گرده به عنوان فاكتور دوم (شاهد، تنش) انتخاب گرديدند. پس ازتهيه نمونه بساك در مرحله ميوز، الگوي بيان ژن هاي AGP و Raftin a با روش real-time PCR مورد بررسي قرارگرفت. بيان ژن AGP و Raftin a در رقم حساس شيراز در شرايط تنش خشكي نسبت به شاهد از افزايش بيان معني داري برخوردار نبود درحالي كه دررقم متحمل دزفول 10 درشرايط تنش نسبت به رقم شيراز در شرايط آبياري كافي به طور معني داري (به ترتيب 9/8 و 62/14 برابر) افزايش يافت. از طرفي در شرايط تنش درصد گلچه هاي بارور با كاهش همراه بود اما اين كاهش در رقم مقاوم كمتر ديده شد. براساس نتايج بدست آمده، به نظر مي رسد كه بخشي از مقاومت به تنش خشكي در رقم دزفول 10 مي تواند به علت القاي ژن هاي دخيل در متابوليسم كربوهيدرات و پروتئين ها در دانه هاي گرده باشد. همچنين احتمال مي رود با القاي اين ژن ها در ساير ارقام در شرايط تنش بتوان ميزان متابوليسم كربوهيدرات و پروتئين ها در دانه هاي گرده باشد. همچنين احتمال مي رود با القاي اين ژن ها در ساير ارقام در شرايط تنش بتوان ميزان متابوليسم كربوهيدرات و پروتئين ها را درحالت نرمال نگاه داشته و از عقيمي دانه گرده كاست.