مقايسه توليد ليپيدآسپرژيلوس نايجر و ريزوپوس اوريزا در محيط هاي متفاوت

ميكروارگانيسم هايي كه بيش از 20% بيومسشان ليپيدها را تجمع مي كنند، ميكروارگانيسم هاي روغني ناميده مي شوند. آنها شامل: باكتري ها، جلبك ها، مخمرها و قارچ ها هستند. اكثر تحقيقات نشان مي دهد كه قارچ ها بهترين گروه از توليد كنندگان ليپيد با ارزش مي باشند. توليد ليپيدهاي ميكروبي مزيت هاي فراواني ازقبيل سوبستراي ارزان، محتواي اسيدهاي چرب با ارزش، رشد سريع ميكروارگانيسم ها دارد و همچنين شرايط آب وهوايي مناسب مورد نياز نيست. در اين مطالعه، مقايسه توليد ليپيد آسپرژيلوس نايجر و ريزوپوس اوريزا با 5223PTCC و 5176 ( به ترتيب) در محيط هاي كشت متفاوت تحقيق شد. قارچ ها برروي محيط PDA در دماي 28 و در 7 روز رشد داده شدند. سپس 107 × 1 اسپور به 50ml از محيط كشت A( گلوكز، عصاره مخمر) و محيط كشتB( گلوكز، عصاره مخمر و نمك هاي معدني مختلف) از فلاسك ارلن ماير 250ml تلقيح داده شد. محيط هاي كشت با چرخش 150rpm و دماي 28C براي 72 ساعت گرمادهي شدند. استخراج ليپيد براساس روش اصلاح شده Bligh و Dyer انجام شد. نتايج نشان داد كه در هر دو قارچ بازده توليد ليپيد در محيط B بيشتر از محيط A و توانايي توليد ليپيد ريزوپوس اوريزا در مقايسه با آسپرژيلوس نايجر بيشتر بود.