ارزيابي اثر اسانس آويشن وحشي ( Thymus serpyllum ) مناطق شمال غربي ايران بر فعاليت دو باكتري باسيلوس آنتراسيس V770-NP1-R و اشرشياكلي O157:H7

گياهان دارويي، كهن ترين رهيافت بشر براي درمان بيماري ها بوده و امروزه تلاش براي رسيدن به روشي پايداردر كنترل عوامل بيماريزا، حائز اهميت مي باشد. آويشن از خانواده نعناعيان با منابعي بالقوه از عوامل ضدعفونت، درطبقه بندي گياهان دارويي جاي دارد. به دليل سابقه طولاني اين گياه در درمان بيماري هاي انساني، دراين تحقيق اثر اسانس آويشن وحشي( Thymus serpyllum) مناطق شمال غربي ايران برفعاليت دو باكتري Escherichia coli O157:H7 مولد اسهال خوني و Bacillus anthracis V770-NP1-R مولدسياه زخم، مورد بررسي قرارگرفت. به اين منظور اسانس گياهان موردنظر پس از جمع آوري، خشك شدن درآون و پودر كردن با آسياب برقي، با استفاده از روش تقطير با آب در دستگاه كلونجر جداسازي شد. بررسي اثر اسانس هاي حاصل برميكروارگانيسم هاي مذكور، پس از كشت در پتريديش هاي حاوي محيط كشت LB جامد، با استفاده از روش ديسك گذاري درحضور و عدم حضور اسانس انجام شدو قطر هاله هاي عدم رشد باكتري پس از 24 ساعت نگه داري درانكوباتور 37 درجه سانتي گراد، اندازه گيري گرديد. نتايج حاصل از آزمون انتشار ديسك مشخص نمود كه اسانس آويشن وحشي تمام مناطق براشرشياكلي O157:H7، اثر ضدباكتريايي داشته اما بر باسيلوس آنتراسيس V770-NP1-Rبي تاثير است. فعاليت ضدباكتريايي و ميانگين هاله عدم رشد اسانس هرمنطقه اختلافي معني دار در سطح 1% نشان دادند.