شناسايي نشانگرهاي بالقوه پيوسته با محتواي روي دانه در جو

كمبود روي (zinc) شايعترين كمبود مرتبط با ريز مغذي ها در غلات مي باشد كه نه تنها باعث كاهش كيفيت و عملكرد دانه مي شود بلكه باعث كاهش مقاومت غلات به بيماريها نيز مي گردد . در دهه اخير تنوع ژنتيكي قابل توجهي براي تحمل به كمبود روي در غلات گزارش شده است و تلا شها زيادي براي استفاده از چنين تنوعي در برنامه هاي اصلاحي در حال انجام است . به منظور شناسايي نشانگرهاي بالقوه پيوسته با محتواي روي دانه در جو (Horedum vulgare L.) 149 لاين هاپلوئيد مضاعف حاصل از تلاقي ارقام Clipper*Sahara3771 مورد استفاده قرار گرفتند . براي شناسايي چند شكلي هاي بالقوه پيوسته ب انواحي كروموزومي دخيل در صفت مختواي روي دانه ، 80 آغاز گر ISSR، REMAP وIRAP بين ارقام والدي Clipper (ناكارا در جذب روي) و Sahara3771 (كارا در جذب روي) ارزيابي شد . در كل 15 نشانگرچند شكل بالقوه پيوسته با اين صفت بين والدين شناسايي شد . بيشترين درصد نشانگر چند شكل باقوه پيوسته با صفت مختواي روي دانه (53/3 درصد )، توسط سيستم نشانگري REMAP توليد شد . از بين نشانگري هاي چند شكل ، 4 نشانگر تفرق مندلي در جمعيت هاپلوئيد مضاعف مورد بررسي نشان داده و از نسبت 1:1 پيروي نمودند . نتايج اين تحقيق نشان داد كه نشانگر هاي رتروترنسپوزوني ابزار مناسبي براي شناسايي نشانگر هاي بالقوه پيوسته با صفت مهم زراعي در جو مي باشند و مي توانند برا ي اشباع نقش هاي ژنتيكي مورد استفاده قرار گيرند .