بررسي قابليت تحريك لنفوسيتهاي هوشهاي دريافت كنندهي پلاسويد بياى كنندهي آنتيژن CFP مايكوباكتريوم بويس با PPD

مايكوباكتريوم بويس(M. bovis ) عامل بيماري سل در بسياري از حيوانات اهلي و وحشي مي باشد . بيش از ده درصد سل انساني نيز توسط M. Bovis ايجاد مي شود . استراتژي مهم جهت كنترل بيماري سل در حيوانات اهلي در جاهايي كه ساير اقدامات كنترلي عملي نيست . استفاده از واكسن هاي موثر مي باشد . پروتئين CFP-10 مايكوباكتريوم بويس يكي از پروتئين هاي مهم ساختاري و عملكردي اين پاتوژن مي باشد. آنتي ژن CFP-10 بخشي از ناحيه RD1 ژنوم توبركلوزيس است كه دز سويه هاي عامل بيماريزا وجود دارد . در اين تحقيق اين پروتئين به عنوان كانديد ايمني زايي و تهيه واكسن مورد بررسي قرار مي گيرد . در اين تحقيق ابتدا كل ژنوم باكتري bovis.M استخراج گرديد و ژن CFP-10 بوسيله پرايمرهاي اختصاصي با تكنيك PCR تكثير و خاصل شد سپس با ايجاد سرهاي مكمل در ژن CFP-10 خالص شده با استفاده از آنزيمهاي برشي در وكتور pcDNA3.1 وارد شد. صحت پلاسميد نو تركيب با روش هاي هضم آنزيم و تعيين توالي تاييد گرديد . سپس پلاسمديد نوتركيب به صورت داخل ماهيجه اي به موش BALB/c تزريق و پس از نمونه گيري از بات ماهيچه كل RNA استخراج شد . كميت و كيفيت RNA به روش اسپتوفتومتري و الكتروفورز ژن مورد ارزيابي قرار گرفت . واكنش RT- PCR با پرايمرهاي اختصاص مربوط به آنتي ژن مورد نظر جهت تاييد بيان ژن در بافت ماهيجه انجام شد . در موشهاي ايمن شده ، بيان پلاسميد نو تركيب در سطح RNA تاييد شد و بر اساس تست MTT ، تحريك لنفوسيتي صورت پذيرفت و گروه هاي موش حساس شده با PPD شاخص تحريكي بالايي از خود نشان دادند .