تمايز سلول هاي بنيادي بافت چربي انساني به سلول هاي انسولين ساز با لنتي ويروس هاي الحاقي

ديابت مليتوس با تخريب خود ايمن سلول هاي بتاي پانكراس ايجاد مي شود. امروزه سلول هاي بنيادي مزانشيمي كاربرد وسيعي در درمان ديابت دارند. اين سلول ها از بافت چربي انساني قابل جداسازي مي باشند. در اين مطالعه، سلول هاي بنيادي مزانشيمي از بافت چربي شكمي انسان جداشده و پس از اثبات بنيادي بودنشان با فلوسيتومتري، به آديپوست و استئو سيت تمايز داده شدند. سپس وكتور هاي لنتي ويروسي الحاقي حامل ژن PDX1 ساخته شده و مقدار بهينه وكتور دراينفكشن با تست MTT تعيين شد. پس از انتقال وكتور به سلول هاي پاساژ سوم، سلول ها در محيط تمايزي به مدت سه هفته كشت داده شدند. بيان PDX1 و انسولين در سطح پروتئين با ايمنوسيتوشيمي مورد بررسي قرار گرفت و سلول هاي تمايز يافته به رت هاي ديابتي تزريق شدند. سلول هاي اينفكت شده در محيط تمايزي دچار تغييرات مورفولوژيكي شدندو ماركرهاي پانكراسي را در سطح پروتئين و mRNA به خوبي بيان كردند. اين سلول ها با افزايش گلوكز محيط، انسولين ترشح كرده وقند خون رت هاي ديابتي را به صورت پايداري كاهش دادند.