ﺿﺮورت ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮي ﺑﺘﻦ ﺧﻮدﺗﺮاﮐﻢ در ﺳﺎﺧﺖ ﮐﺎﻧﺎل ﻫﺎي ﺑﺘﻨﯽ ﭘﯿﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ( ﮐﺎﻧﺎﻟﺖ )

ﮐﺎﻧﺎل ﭘﯿﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺘﻨﯽ ﯾﺎ ﮐﺎﻧﺎﻟﺖ ﯾﮑﯽ از اﺑﺰارﻫﺎي اﻧﺘﻘﺎل آب در ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎي آﺑﯿﺎري درﺟﻪ 3 و 4 ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﮐﺎﻧﺎﻟﺖ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎرز ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﺎزي اﺳﺖ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﻫﺎي ﺳﺎﺧﺖ و ﺗﻮﻟﯿﺪ آن در ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮد. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ در ﻃﺮح اﺣﯿﺎي دﺷﺖ ﻫﺎي ﺧﻮزﺳﺘﺎن و اﯾﻼم ﺑﻪ 7000 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮ ﮐﺎﻧﺎﻟﺖ ﻧﯿﺎز اﺳﺖ. ﺑﺎ ﻋﻨﺎﯾﺖ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﺳﯽ ﺳﺎل از اوﻟﯿﻦ اﺟﺮاي اﯾﻦ ﺳﺎزه در اﯾﺮان ﻣﯽ ﮔﺬرد ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻓﻨﯽ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﺎﻧﺎﻟﺖ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﺑﺮوز رﺳﺎﻧﯽ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎر در ﺳﻄﺢ ﮐﺸﻮر ﻣﺸﮑﻼت و ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﯽ ﻫﺎي ﺳﺎﺧﺖ اﯾﻦ ﺳﺎزه را از دﯾﺪﮔﺎه ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﺪ داد. ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ در ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺳﺎﺧﺖ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﺎﻧﺎﻟﺖ ﻫﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژي ﺑﺘﻦ ﮐﺎﻧﺎﻟﺖ اﺳﺖ. ﺑﺘﻦ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪه ﮐﺎرآﯾﯽ ﻻزم ﺑﺮاي ﭘﺮ ﮐﺮدن ﺗﻤﺎم ﻣﻘﻄﻊ ﮐﺎﻧﺎﻟﺖ را ﻧﺪارد و در ﺑﺴﯿﺎري از ﻧﻘﺎط ﺑﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﻣﺘﺮاﮐﻢ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﮐﺮﻣﻮ در ﻣﯽ آﯾﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﻄﺢ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﺎر ﭘﺮ از ﺧﻠﻞ و ﻓﺮج ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ ﺑﺘﻦ و ﺿﺮﯾﺐ زﺑﺮي ﮐﺎﻧﺎل را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮا ﻣﯽ دﻫﺪ. ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﻃﺮح اﺧﺘﻼط ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ، اﺳﻼﻣﭗ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺘﻦ، ﻋﺪم اﺟﺮاي ﺻﺤﯿﺢ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﻋﻤﻞ آوري ﺑﺎ ﺑﺨﺎر، ﻣﻌﻀﻼت وﯾﺒﺮاﺳﯿﻮن و ﻗﺎﻟﺐ ﻫﺎي ﺑﯽ ﮐﯿﻔﯿﺖ از ﺟﻤﻠﻪ دﻻﯾﻞ ﺑﺮوز ﻣﺸﮑﻞ در زﻣﯿﻨﻪ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژي ﺑﺘﻦ ﮐﺎﻧﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻣﺮوزه ﻧﺴﻞ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺘﻦ ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺑﺘﻦ ﺧﻮدﺗﺮاﮐﻢ ﺑﺎ ﮐﺎرآﯾﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻ، اﻣﮑﺎن ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﺎزه ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻢ را ﻓﺮاﻫﻢ آورده اﺳﺖ. اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺘﻦ ﺧﻮدﺗﺮاﮐﻢ در ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺳﺎﺧﺖ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﺎﻧﺎﻟﺖ اﮔﺮﭼﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎي ﺗﻬﯿﻪ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺘﻦ را 16,8 درﺻﺪ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ دﻫﺪ اﻣﺎ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎي اﺟﺮاﯾﯽ را 34,8 درﺻﺪ ﮐﺎﻫﺶ ﺧﻮاﻫﺪ داد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺪون اﻓﺰودن ﺗﺠﻬﯿﺰات ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻪ ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻓﻌﻠﯽ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﺎﻧﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﺗﻮان از ﺑﺘﻦ ﺧﻮدﺗﺮاﮐﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.