ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﯿﻔﯿﺖ و ﮐﻤﯿﺖ ﻧﻮر در ﺑﻨﺎﻫﺎي ﺟﻨﻮب اﯾﺮان

ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار در واﻗﻊ ﮐﻨﺸﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺷﺮاﯾﻂ زﻧﺪﮔﯽ اﻧﺴﺎن و ﮐﺮه زﻣﯿﻦ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﮐﯿﻔﯿﺖ و ﮐﻤﯿﺖ درﯾﺎﻓﺖ ﻧﻮر ﻧﯿﺰ در ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﻨﺎﻫﺎي ﺧﻄﻪ ﺳﺎﺣﻠﯽ ﺟﻨﻮب اﯾﺮان ﺧﺎﺻﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﻨﺪر ﻋﺒﺎس در زﻣﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ روﻧﺪ ﻣﺪرﻧﯿﺘﻪ ﮔﺮاﯾﯽ ﻣﻮﺿﻮع ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺄﻣﻞ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﯽ در ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺸﺮﯾﺢ راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﺳﻨﺘﯽ و راﻫﺒﺮدﻫﺎي اﻣﺮوزي در ﺑﻨﺎﻫﺎي ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺎ روﯾﮑﺮدي ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و ﻗﯿﺎﺳﯽ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ، ﺗﻠﻔﯿﻖ، ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻨﯽ، ﺗﻌﺎﻣﻞ ﯾﺎ ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎري اﯾﻦ ﻓﺮاﯾﻨﺪﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﺎزي ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.