ﺗﺄﻣﻞ ﻧﺴﺒﯽ ﺑﺮ ﻣﻔﻬﻮم ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﺎ اﯾﺠﺎد ﻓﻀﺎي ﮔﺮدﺷﮕﺮي ﻧﻮ در ﻣﺎزﻧﺪران ﺑﺎ روﯾﮑﺮد ﮔﺮدﺷﮕﺮي

ﺻﻨﻌﺖ ﮔﺮدﺷﮕﺮي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺘﻨﻮع ﺗﺮﯾﻦ ﺻﻨﻌﺖ دﻧﯿﺎ، داراي زﯾﺮﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ،ﯾﮑﯽ از ﺟﻠﻮه ﻫﺎي ﻣﻌﻤﺎري اﯾﺮان، ﮐﺎرواﻧﺴﺮاﻫﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ در ادوار ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ. ﭘﺮروﻧﻖ ﺗﺮﯾﻦ دوره ﺳﺎﺧﺖ و ﻣﺮﻣﺖ ﮐﺎرواﻧﺴﺮاﻫﺎ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ ﺻﻔﻮي اﺳـﺖ . اﯾـﺮان ﻋﺼﺮ ﺻﻔﻮي ﺣﻠﻘﻪ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻣﻬﻤﯽ در ﺗﺮددﻫﺎي ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﻮد. ﻣﺴﺎﻓﺮان زﯾـﺎدي از ﻧﻘـﺎط ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﺑـﻪ اﯾـﺮان ﻣـﯽ آﻣﺪﻧـﺪ . ﺑﻌﻀـﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن ﺳﯿﺎﺳﯽ و ﺑﺮﺧﯽ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻻﯾﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن از ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ اﯾـﺮان ﺳـﻔﺮ ﻣـﯽ ﮐﺮدﻧـﺪ . ﻟـﺬ ا ﺳـﺎﺧﺖ ﮐﺎرواﻧﺴﺮاﻫﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﻬﻤﺎﻧﺨﺎﻧﻪ ﺑﺮاي ﻣﺴﺎﻓﺮان داﺧﻠﯽ و ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﻮد در ﻋﺼﺮ ﺻﻔﻮي اﻣﺮي ﺿﺮوري ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳـﯿﺪ . ﭼﻨﺎﻧﮑـﻪ ﺳﻼﻃﯿﻦ اﯾﻦ دودﻣﺎن اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﻬﻢ را درﯾﺎﻓﺘﻪ و دﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﺎرواﻧﺴﺮاﻫﺎ زدﻧﺪ. در اﯾﻦ ﻋﻬﺪ ﺑﻪ وﯾﮋه در زﻣﺎن ﺷﺎه ﻋﺒﺎس اول ﺑـﻪ ﻣﻮازات ﺳﺎﺧﺖ و ﺗﻌﻤﯿﺮ راه ﻫﺎ و ﺟﺎده ﻫﺎ ﺑﻪ اﻣﺮ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﮐﺎرواﻧﺴﺮاﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪ.اﯾﻦ ﺑﻨﺎﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﯽ در ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺮه ﺧﺎﮐﯽ در ادوار ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﺎه در ﻫﺮ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺎ ﺳﺒﮏ و ﺳﯿﺎق ﺧﺎص آن ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺮﭘﺎ ﮔﺮدﯾﺪﻧـﺪ و ﮔـﺎه ﺑـﺎ ﺳـﺒﮏ و ﺳـﯿﺎق ﺧﺎص ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻏﺎﻟﺐ. اﻣﺮوزه ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮔﺮدﺷﮕﺮي ﯾﮑﯽ از اﻫﺪاف ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﺮاي ورود ارز ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ آﯾﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﻣﺸـﮑﻼت اﻗﺘﺼـﺎدي ﻣﻮﺟـﻮد ﻧﻈﯿـﺮ ﺑﯿﮑﺎري،ﺑﻬﺮه وري ﭘﺎﯾﯿﻦ در ﺑﺨﺶ ﮐﺸﺎورزي و ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ،ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﺪﯾﻞ ﻫﺎي دﯾﮕﺮ اﻗﺘﺼـﺎدي ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﮔﺮدﺷﮕﺮي ﺿﺮوري ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ.ﮔﺮدﺷﮕﺮي ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و اﮐﻮﺗﻮرﯾﺴﻢ روﯾﮑﺮد ﺟﺪﯾﺪي در ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻗﺘﺼﺎدي اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻋـﻼوه ﺑﺮ ﺑﻬﺒﻮد و رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدي، اﻣﮑﺎن ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﺤﯿﻂ و ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻮﻣﯽ و ﺗﻘﻮﯾﺖ آداب و رﺳﻮم اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ آن ﻣﻨﻄﻘﻪ را ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ. ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و ﻣﻌﺮﻓﯽ آﺛﺎر ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮ ﻃﺒﯿﻌﺖ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮي از ﻣﻌﻤﺎري ﮐﺎرواﻧﺴـﺮاﻫ ﺎ ﺑـﺮاي اﯾﺠـﺎد ﻓﻀـﺎي ﺟﺪﯾـﺪ ﺟﻬﺖ ﻋﺮﺿﻪ ﺳﻮﻏﺎت ﻣﺤﻠﯽ،ﺻﻨﺎﯾﻊ دﺳﺘﯽ و اﺳﮑﺎن ﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ ﯾﺎ ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت از ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮔﺮدﺷﮕﺮي، ﺟﺬب ﺗﻮرﯾﺴـﻢ و رﺷـﺪ اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺳﻌﯽ ﺷﺪه ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﯾﮑﯽ از آﺛﺎرﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ در دل ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻘﺼﺪ ﮔﺮدﺷـﮕﺮي ﻧـﻮ در اﺳـﺘﺎن ﻣﺎزﻧـﺪران ، ﺑـﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺑﺮرﺳﯽ آن ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ در ﺟﺬب ﺗﻮرﯾﺴﻢ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﻮد.