مقاومت ديواربرشي كوتاه بتن آرمه

امروزه با پيشرفت تكنولوژي ساخت و آمدن مصالح جديد امكان استفاده از سازه هاي بلند محقق شده است كه اين بحث باعث بوجود آمدن طراحي براساس عملكرد شده است دراين نگرش مهمترين عاملهاي طراحي تعيين مقاومت و تغيير شكل سازه است ديوارهاي برشي بتن آرمه اعضاي سازه اي هستند كه درساختمان ها به منظور مقاومت دربرابر نيروهاي جانبي مانند نيروي باد و نيروي زلزله بكارمي روند بنابراين براي بررسي رفتار اين ديوارها درمقابل بارگذاري جانبي م حاسبه مقاومت نهايي اين ديوارها بسيار اساسي مي باشد به منظور براي تعيين مقاومت ديوار برشي بتن ارمه ميتوان از روش Pushover استفاده كرد ولي بدليل پيچيدگي هايي ك هاين روش دارد درآيين ناهم بتن ايران از روابط ساده تري استفاده مي شود روابط آيين نامه اي تجربي و براساس آزمايشات انجام شده دردهه هاي گذشته پايه گذاري شده است بنابراين با توجه به افزايش مقاومت فشاري بتنهاي مصرفي امروزه لازم است كه اعتبار اين روابط درمقايسه با نتايج بدست آمده از آزمايشات انجام گرفته مورد بررسي مجدد قرارگيرد هدف ازاين مقاله بررسي اعتبار روابط آيين نامه هاي بتن براي محاسبه مقاومت برشي ديوارهاي برشي بتن آرمه كوتاه مي باشد.