بررسي تغييرات سرعت چرخش ديسكهاي راكتورRBC در تصفيه فاضلاب بيمارستاني

ﻓﺎﺿﻼب ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻧﻮاع ﭘﺎﺗﻮژن ﻫﺎي ﺑﯿﻤﺎري زا، ﻣﻮاد ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و داروﯾﯽ، اﻧﻮاع ﻣﯿﮑﺮوب ﮐﺶ ﻫﺎ و ﻣﻮاد ﺿﺪﻋﻔﻮﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از آﻻﯾﻨﺪه ﻫﺎي ﻣﺨﺮب ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ ﻣﺤﺴﻮب ﺷﺪه و ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﺟﻬﺖ دﻓﻊ آن ﺗﺪاﺑﯿﺮ وﯾﮋه اي اﺗﺨﺎذ ﮔﺮدد. از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ راﮐﺘﻮر 1RBC ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ روش ﺗﺼﻔﯿﻪ ﻓﺎﺿـﻼب ﺑـﺎ ﻣﺤﺎﺳـﻦ وﯾﮋه از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻬﻮﻟﺖ در ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري و ﻫﺰﯾﻨﻪ راﻫﺒﺮي ﭘﺎﯾﯿﻦ، ﺟﻬﺖ ﺗﺼﻔﯿﮥ ﻓﺎﺿﻼب ﺷﻬﺮي و ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﺑﻮده و اﺳﺘﻔﺎده از آن در ﺣﺎل اﻓﺰاﯾﺶ اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘـﺮﯾﻦ ﻣﻌﺎﯾﺐ ﺳﯿﺴﺘﻢ RBC ، ﻓﻘﺪان ﻇﺮﻓﯿﺖ ذﺧﯿﺮه و ﻓﻘﺪان ﮐﻨﺘﺮل ﻫﺎي ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ، ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ 2TF و ﻻﮔﻮن ﻫﺎي ﻫﻮادﻫﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎر اول ﮐﻪ RBC ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺮاي ﭘﺎﺳـﺨﮕﻮﯾﯽ ﺑﻪ راﻧﺪﻣﺎن ﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺗﻄﺒﯿﻖ ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات ورودي و ﮐﻨﺘﺮل ﺧﺮوﺟﯽ، ﮐﻮﭼﮏ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺮاي ﺟﺒﺮان اﯾﻦ ﻋﯿﺐ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ اﺑﺘﺪا RBC ﻣﺪﻟﺴﺎزي ﺷﺪه و ﺳﭙﺲ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺖ در ﻣﻘﯿﺎس ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺷﻮد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از آن ﺑﺼﻮرت ﺗﺨﺼﺼﯽ در ﻓﺎﺿﻼب ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫـﺎي ﻃﺮاﺣـﯽ آن در اﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﺑﺎ ﻣﺪﻟﺴﺎزي، ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﻪ ﺑﺮ روي ﻓﺎﺿﻼب ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ ﺗﻬﺮان اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓـﺖ آزﻣﺎﯾﺸـﺎت ﻃـﯽ ﻣـﺪت4 ﻣـﺎه ﺑـﺮ روي ﭘﺎﯾﻠﻮت ﭼﻬﺎر ﻣﺮﺣﻠﻪ اي ﺳﺮي، ﺑﺎ ﻓﻀﺎي ﻣﻔﯿﺪ 14 ﻟﯿﺘﺮ ﺣﺎوي 108 ﻋﺪد دﯾﺴﮏ از ﺟﻨﺲ ﭘﻠﯽ ﮐﺮﺑﻨﺎت ﺑﻪ ﻗﻄﺮ 15 ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﻔﯿﺪ 3/82 ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﺑﺎ درﺟﮥ ﻏﺮق ﺷﺪﮔﯽ 40 درﺻﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺎﺿﻼب ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﯽ در ﺗﺼﻔﯿﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن، ﺗﻐﺬﯾﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ، ﺻﻮرت ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﺲ از اﺳـﻘﺮار ﭘـﺎﯾﻠﻮت در ﺗﺼـﻔﯿﻪ ﺧﺎﻧـﻪ ﻓﺎﺿـﻼب ﺑﯿﻤﺎرﺳـﺘﺎن ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ و راه اﻧﺪازي آن ﭘﺲ از رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﻣﻮرد آزﻣﺎﯾﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. راﮐﺘﻮر در ﻃﻮل دوره آزﻣﺎﯾﺶ در دو ﺷﺮاﯾﻂ ﻋﺎدي و ﻫـﻮادﻫﯽ ﻋﻤﻘـﯽ ﺗﻮﺳـﻂ دﯾﻔﯿـﻮزر ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي COD ،BOD5، و DO در راﮐﺘﻮرﻫﺎ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮي ﺷﺪ. درﺻﺪ ﺣﺬف COD در ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺪون ﻫـﻮادﻫﯽ68/5 درﺻـﺪ و ﺑـﺎ ﻫـﻮادﻫﯽ در ﺣﺪود 79 درﺻﺪ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮدﯾﺪ. اﻓﺰاﯾﺶ اﮐﺴﯿﮋن ﻣﺤﻠﻮل از 3/9 ﺑﻪ 4/4 ﻣﯿﻠﯽﮔﺮم در ﻟﯿﺘﺮ ﺛﺒﺖ ﮔﺮدﯾﺪ آزﻣﺎﯾﺸﺎت اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﺎزدﻫﯽ ﺣﺬف COD ﺑﻪ ﻣﯿﺰان 15 درﺻﺪ در زﻣـﺎن ﻫﻮادﻫﯽ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ.