ﺗﺪوﯾﻦ ﻣﺪل ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ در ﺑﺎﻓﺖ ﻓﺮﺳﻮده ﺷﻬﺮي

ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺗﻤﺪن ﻫﺮ ﻣﻠﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ آﯾﻨﺪ، ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﺪﻣﺖ و ﺻﻼﺑﺖ اﯾﺸﺎن، ﻧﻤﺎدي از اﺻﺎﻟﺖ و اﺳﺘﻮاري ﺻﺎﺣﺒﺎن و ﺳﺎﮐﻨﺎن اﺻﻠﯽ آﻧﻬﺎﺳﺖ. ﺷﻬﺮﻫﺎ و ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺷﻬﺮي، ﻧﻤﺎدي از اﻧﺪﯾﺸﻪ ﻫﺎ، آداب و رﺳﻮم، رواﺑﻂ و ﺗﻌﺎﻣﻼت ﻣﺮدم در ﻃﻮل ﺳﺎﻟﯿﺎن ﻣﺘﻤﺎدي اﺳﺖ. از اﯾﻨﺮوﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺮ ﻗﺪﻣﺖ ﺷﻬﺮﻫﺎ و زﯾﺴﺘﮕﺎﻫﻬﺎي اﻧﺴﺎﻧﯽ اﻓﺰوده ﻣﯽ ﺷﻮد، ارزﺷﻤﻨﺪﺗﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد و ﻣﺮدم ﻗﺪﻣﺖ ﯾﮏ ﻣﮑﺎن و ﯾﺎ ﻋﺮﺻﻪ ﺷﻬﺮي را ﻧﻤﺎدي از ﻫﻮﯾﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ. ﺑﺎ اﻧﺪك ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﯿﺮاث ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺑﺸﺮ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻣﯽ ﺗﻮان درﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ اﻗﻮام ﺑﺰرگ و ﭘﺮآوازه ﺗﺎرﯾﺦ، ﺷﻬﺮﻫﺎ و آﺛﺎري ﺑﺰرگ از ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻪ ﯾﺎدﮔﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻼﺷﯽ اﺳﺖ ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻞ روﺷﻬﺎي ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ ﻧﻮﺳﺎزي و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ آن ﺑﺎ روﺷﻬﺎي ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ ﻧﻮﺳﺎزي در اﯾﺮان. ﺑﺮ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺎس ﻣﺒﺎﻧﯽ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻪ روش ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ اي و ﻣﺮور اﺳﻨﺎدي ﺗﻬﯿﻪ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. ﻧﮕﺎرﻧﺪﮔﺎن در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﺲ از ﺑﯿﺎن ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺗﺪوﯾﻦ ﻣﺪل ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ﻧﻮﺳﺎزي ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ ﺑﺎﻓﺖ ﻓﺮﺳﻮده ﺷﻬﺮي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﭘﮋوﻫﺶ و ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﻔﺎﻫﯿﻤﯽ ﻫﻤﭽﻮن: ﺑﺎﻓﺖ ﻫﺎي ﻓﺮﺳﻮد، اﺑﻌﺎد ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺎﻓﺖ ﻫﺎي ﻓﺮﺳﻮده ﺷﻬﺮي وﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻈﺮات اﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪان ﻧﻮﺳﺎزي ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ ﺑﺎﻓﺖ ﻓﺮﺳﻮده ﺷﻬﺮي ﭘﺮداﺧﺘﻪ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﭘﺲ از ﺗﺸﺮﯾﺢ ﻣﺪل ﻫﺎ و روشﻫﺎي ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ، اﻗﺪام ﺑﻪ ﺗﺪوﯾﻦ ﻣﺪل ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺘﯽ در ﺑﺎﻓﺖ ﻓﺮﺳﻮده ﺷﻬﺮي ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.