ارزﯾﺎﺑﯽ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﺷﯿﺐ ﭘﺎﯾﺪار ﺣﻔﺎري ﺗﺮاﻧﺸﻪ ﻫﺎ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎي وﺿﻌﯿﺖ ﺗﻮده ﺳﻨﮓ در ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﯿﺐ ﺣﻔﺎري

ﻧﯿﺎز ﺑﻪ اﺟﺮاي ﺣﻔﺎري در ﺗﺮاﻧﺸﻪ ﻫﺎي ﺧﺎﮐﯽ و ﺳﻨﮕﯽ در ﺗﻌﺪاد ﮐﺜﯿﺮي از اﻧﻮاع ﭘﺮوژه ﻫﺎي ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﻣﺤﺴﻮس ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ روش ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻀﺎ ﺑﻪ وﯾﮋه در ﭘﺮوژه ﻫﺎي ﻋﻤﺮاﻧﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﭘﺮوژه ﻫﺎي راﻫﺴﺎزي، راه آﻫﻦ و ﭘﺮوژه ﻫﺎي ﭼﻨﺪ ﻣﻨﻈﻮره )Multi-Purpose( ﻧﻈﯿﺮ اﺣﺪاث ﺳﺪﻫﺎ، ﺳﺎزه ﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺷﻬﺮي و ﺻﻨﻌﺘﯽ از اﻫﻤﯿﺖ ﺑﻪ ﺳﺰاﯾﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ و ﺷﯿﺐ ﺣﻔﺎري ﯾﮑﯽ از ﻓﺎﮐﺘﻮرﻫﺎي ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه در ﻧﺤﻮه ﻃﺮح و ﺟﺎﻧﻤﺎﯾﯽ ﺳﺎزه ﻫﺎ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﮔﺮدد. اﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺮ ﺣﺠﻢ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺣﻔﺎري و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯿﺰان ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎي اﺟﺮاﯾﯽ ﭘﺮوژه ،ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﻪ ﺳﺰاﯾﯽ ﺑﺮ روﻧﺪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ و ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎي دراز ﻣﺪت ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﺮﻣﯿﻢ و ﻧﮕﻬﺪاري ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. اﮔﺮﭼﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﻧﺮم اﻓﺰارﻫﺎي ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ ﺟﻬﺖ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﯿﺐ ﭘﺎﯾﺪار ﺣﻔﺎري ﺗﺮاﻧﺸﻪ ﻫﺎ و ﺧﺎﮐﺮﯾﺰي از ﺳﻮي ﻣﺮاﺟﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ اراﺋﻪ ﮔﺮدﯾﺪه؛ ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﻧﺮم اﻓﺰارﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ را در ﺑﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و در اﻏﻠﺐ ﭘﺮوژه ﻫﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﻨﻮط ﺑﻪ ﺑﺎزدﯾﺪﻫﺎي ﻣﺤﻠﯽ ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﺷﺎﯾﺎن ذﮐﺮ اﺳﺖ ﺗﻨﻮع ﺟﻨﺲ و ﻻﯾﻪ ﺑﻨﺪي، وﺿﻌﯿﺖ دﺳﺘﻪ درزه ﻫﺎ و ﮔﺴﻞ ﻫﺎ در ﻃﻮل ﻣﺴﯿﺮ اﺣﺪاث ﺟﺎده ﻫﺎ و ﺗﺮاﻧﺸﻪﻫﺎي ﻣﺸﺮف ﺑﻪ ﺳﺎزه ﻫﺎ ﻣﻮﺟﺐ دﺷﻮاري در ﺗﻌﯿﯿﻦ ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ و ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺷﯿﺐ ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﯽ ﮔﺮدد. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ در اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ و ﺑﺴﻂ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﺮ ﭘﺎﯾﺪاري ﺣﻔﺎري ﺗﺮاﻧﺸﻪ ﻫﺎ از ﺟﻤﻠﻪ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪي و ﺟﻨﺲ ﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و در اداﻣﻪ ﭘﺲ از ﻣﻌﺮﻓﯽ و ارزﯾﺎﺑﯽ ﺑﺮﺧﯽ ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي راﯾﺞ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺗﻮده ﺳﻨﮓ ﻧﻈﺮ RQD وRMR ؛ اﻣﮑﺎن ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮي از اﯾﻦ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ در ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﯿﺐ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺣﻔﺎري ﺗﺮاﻧﺸﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردي ﭘﺮوژه ﺳﺪ ﻣﺨﺰﻧﯽ ﻣﺸﻤﭙﺎ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد اﮔﺮﭼﻪ ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮي از اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎ ﮐﻤﮏ ﺷﺎﯾﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺗﺨﻤﯿﻦ ﺷﯿﺐ ﭘﺎﯾﺪار ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ﻟﯿﮑﻦ ﺗﻨﻮع و ﺗﻌﺪد ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار و ﻋﺪم ﻟﺤﺎظ ﺷﺪن ﺑﺮﺧﯽ از ﻓﺎﮐﺘﻮرﻫﺎ ﻧﻈﯿﺮ ﻧﺤﻮه ﺗﺄﺛﯿﺮ ارﺗﻔﺎع و اﯾﺠﺎد ﺑﺮم، ﻣﺎﻧﻊ از ﻧﯿﻞ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻄﻠﻮب ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺿﺮورت ﺑﺎزﻧﮕﺮي و ﺑﺴﻂ اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎ را دو ﭼﻨﺪان ﻧﻤﻮده اﺳﺖ.