ﺑﺮرﺳﯽ راﻫﮑﺎرﻫﺎي ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎه اﮐﻮﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯾﮏ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻮردي: ﺑﺮج هاي ﻓﯿﻠﻮﺗﺎﮐﺘﯿﮏ

اﻣﺮوزه ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺳﺎزي ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮑﯽ از راه ﺣﻠﻬﺎي ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﮔﺴﺘﺮش اﻓﻘﯽ ﺷﻬﺮﻫﺎ، ﻣﺜﻞ ﻫﺮ راه ﺣﻞ دﯾﮕﺮي داراي آﺛﺎر و ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎي ﻣﻨﻔﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻮده ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ي آن ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ آﻟﻮدﮔﯽ زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ، ﮐﺎﻫﺶ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻫﻮاي آزاد و ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﯿﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻋﺪم آﺳﺎﯾﺶ اﻧﺴﺎن در ﻓﻀﺎي زﻧﺪﮔﯽ اﺷﺎره ﮐﺮد. ﻣﻔﻬﻮم اﮐﻮﺗﮑﻨﻮﻟﻮژي ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در آن ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژي روز دﻧﯿﺎ و ﺑﺎ ﺗﺒﻌﯿﺖ از اﺻﻮل ﺗﻮﺳﻌﻪ ي ﭘﺎﯾﺪار ﮐﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎي ﺣﺎل و آﯾﻨﺪه را در ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد، در راﺳﺘﺎي ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﺎزي ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي و ﮐﺎﻫﺶ آﻟﻮدﮔﯽ ﻫﺎي زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺑﺮج ﻫﺎي ﻓﯿﻠﻮﺗﺎﮐﺘﯿﮏ، اﯾﺪه ﺟﺪﯾﺪي از ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺳﺎزي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮي اﺻﻮل اﮐﻮﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ در ﻃﺮاﺣﯽ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺣﻔﻆ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ و ﺑﺪﻧﺒﺎل آن ﺗﺎﻣﯿﻦ آﺳﺎﯾﺶ اﻧﺴﺎن، ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﯾﻦ ﻧﯿﺎز را ﺑﺮ آورده ﮐﻨﺪ. در اﯾﻦ ﺑﺮج ﻫﺎ ﻫﺮ واﺣﺪ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﺣﯿﺎط ﺷﺨﺼﯽ روﺑﺎز ﺧﻮدش را دارد، ﺑﻌﻼوه ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﯿﺪ را درﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﺪ. روش اﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ-ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ي ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ اي اﺳﺖ و در ﭘﯽ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ راﻫﮑﺎرﻫﺎي اﮐﻮﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ در ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ در ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺮج ﻫﺎي ﻓﯿﻠﻮﺗﺎﮐﺘﯿﮏ و ﻣﻌﻤﺎري ﻓﯿﻠﻮﺗﺎﮐﺴﯽ، ﮔﺎﻣﯽ ﻣﻮﺛﺮ در ﺟﻬﺖ ﺗﻮﺳﻌﻪ ي ﭘﺎﯾﺪار و ارﺗﻘﺎي ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ اﻧﺴﺎن ﺑﺮدارد.