اﯾﺠﺎد ﻓﻀﺎي ﻣﻄﻠﻮب ﺑﺮاﺳﺎس ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮي از ﻋﻠﻢ و ﻫﻨﺮ

ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻣﺎﻫﯿﺘﺶ داراي دو ﺑﻌﺪ ﻋﻠﻤﯽ و ﻫﻨﺮي اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﺟﻬﺎن ﺷﻤﻮﻟﯽ ﻫﻨﺮ، ﻣﻌﻤﺎري ﻧﯿﺰ از ﺑﻌﺪ ﻫﻨﺮياش واﺟﺪ ﻣﻌﻨﺎي ﻫﺴﺘﯽ- ﺷﻨﺎﺳﯽ اﺳﺖ. از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﯿﻨﺶ در درك ﻣﻌﻨﯽ و ﺑﻪ ﺗﺒﻊ آن در ﺳﺎﺧﺘﺎر ﯾﮏ ﻧﻈﺎم آﻣﻮزﺷﯽ، ﺑﻪ ﺧﺼﻮص در ﻣﻘﻮﻻﺗﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻘﻮﻻت ﻫﻨﺮي ﮐﻪ داراي ﺑﻌﺪ ﻫﺴﺘﯽﺷﻨﺎﺳﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ، ﻟﺬا ﻣﻘﺪم ﺑﺮ آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎري ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ دﯾﺪﮔﺎه ﻓﮑﺮياي ﮐﻪ آﻣﻮزش در آن اﻧﺠﺎم ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﻌﻤﺎري ﮐﻪ ﺧﻮد واﺟﺪ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﺑﯿﻨﺶ اﺳﺖ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﺷﻮد. در اﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﺷﻮد از درﯾﭽﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮي از ﻋﻠﻢ و ﻫﻨﺮ ﺑﻪ روش ﺗﺮﺳﯿﻢ اﻟﮕﻮرﯾﺘﻤﯽ، ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮدن ﺗﺮﺗﯿﺐ اﻧﺠﺎم ﮐﺎر، ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻣﺮاﺣﻞ ﮐﺎر ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﻘﺪم و ﺗﺄﺧﺮ وﺟﻬﺖﻫﺎ و ﺗﻔﺴﯿﺮ و ﺗﺸﮑﯿﻞ اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢ، در ﺣﺪ ﺑﻀﺎﻋﺖ ﻣﺰﺟﺎت ﺑﻪ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﭙﺮدازﯾﻢ. در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻠﻔﯿﻘﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد و اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺻﻼح ﻣﯽﮔﺮدد.