اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻘﺸﻪﻫﺎي UTM ﻣﻮردي در ﺑﺮوزرﺳﺎﻧﯽ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎي وﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮد ﭘﺎﯾﻪ ﺷﻬﺮ

ﻫﻤﻮاره ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺷﻬﺮي در ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻬﯿﻪ ﻃﺮحﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻬﺮي ﺑﺎ ﻋﺪم در اﺧﺘﯿﺎر داﺷﺘﻦ ﯾﺎ ﺑﺮوز ﺑﻮدن ﻧﻘﺸﻪﻫﺎي ﭘﺎﯾﻪ ﺷﻬﺮ، ﺟﻬﺖ ﻣﺒﻨﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺮاي ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﭘﺎﯾﻪ و ﻃﺮاﺣﯽ ﻃﺮحﻫﺎي ﺷﻬﺮي ﻣﻮاﺟﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ. اﯾﻦ اﻣﺮ در ﻣﻮارد زﯾﺎدي ﻫﺰﯾﻨﻪ و ﺧﺴﺎرات زﯾﺎدي را ﺑﻪ ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﺑﻮدن ﻃﺮحﻫﺎي ﺷﻬﺮي وارد ﮐﺮده ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﮐﻪ زﻣﺎن و اﻧﺮژي زﯾﺎدي از ﻃﺮح و ﻧﻬﺎدﻫﺎي ﻣﺴﻮول در آن ﺻﺮف ﺑﺮوز ﻧﻤﻮدن ﻃﺮحﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻬﺮي و ﯾﺎ اﺻﻄﻼﺣﺎً ﺑﺮﻃﺮف ﻧﻤﻮدن ﻣﻐﺎﯾﺮتﻫﺎي ﻃﺮح ﺗﻬﯿﻪ ﺷﺪه ﺑﺎ وﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮد ﺷﻬﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺴﯿﺎري از ﺷﻬﺮداريﻫﺎ و ﻣﻮﺳﺴﺎت ﺷﻬﺮي ﺑﺎ راهاﻧﺪازي ﭘﺎﯾﮕﺎهﻫﺎي دادهﻣﮑﺎﻧﯽ )GIS( و ﺑﺮوز ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ آﻧﻬﺎ در ﺟﻬﺖ داﺷﺖ و اراﺋﻪ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎي ﺑﺮوز ﺷﻬﺮي ﺑﺎ اﺗﺼﺎل ﻣﺮاﺟﻊ ورودي اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﻫﻤﭽﻮن: ﺻﺪور ﭘﺮواﻧﻪ و ﭘﺎﯾﺎﻧﮑﺎر، ﻣﺎﻣﻮرﯾﻦ ﺑﺎزدﯾﺪ، ﻣﺮاﺟﻊ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻣﺼﻮب ﻃﺮحﻫﺎ و ﻣﻐﺎﯾﺮتﻫﺎ، ﻓﻀﺎي ﺳﺒﺰ و ﭘﺎركﻫﺎ و ﻃﺮحﻫﺎي اﺟﺮاﯾﯽ ﻋﻤﺮاﻧﯽ، را دارﻧﺪ. اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻋﻠﯿﺮﻏﻢ ﮐﺎرآﻣﺪي آن، در ﺑﺴﯿﺎري از ﺣﻮزهﻫﺎي ﺷﻬﺮي ﺷﻬﺮﻫﺎي ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﮐﻮﭼﮏ راه اﻧﺪازي ﻧﺸﺪه و ﻋﻤﻼً ﺷﯿﻮهﻫﺎي ﺳﻨﺘﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻮارد ذﮐﺮ ﺷﺪه، ﻣﺸﮑﻼت را در ﺳﺎﻟﻬﺎي ﻣﺘﻤﺎدي ﺗﮑﺮار ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ و اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﻤﻠﮑﺮد و ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي ﻧﻈﺎم ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺷﻬﺮي )ﺷﻬﺮداريﻫﺎ( ﻃﺮﺣﯽ اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﭘﻼكﻫﺎ و ﭘﺎرﺳﻞﻫﺎي ﺷﻬﺮي و ﺑﻨﺎﻫﺎي آﻧﻬﺎ در اوﻟﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮرد اداري ﺑﺎ ﻫﺮ ﻧﻮع ﺳﺎزﻣﺎن و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺷﻬﺮي، در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ﺗﻄﺒﯿﻖ و ﺑﺎ ﭘﺎﯾﮕﺎه اﻃﻼﻋﺎت ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺨﺘﺼﺎت ﻣﮑﺎﻧﯽ )UTM( ﺷﻬﺮداريﻫﺎ را ﺗﺎ ﺣﺪ زﯾﺎدي از ﻋﻤﻠﯿﺎت ﻋﮑﺲ ﺑﺮداري ﻫﻮاﯾﯽ و ﮐﺎرﺗﻮﮔﺮاﻓﯽ و... در ﺟﻬﺖ در اﺧﺘﯿﺎر ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎي ﭘﺎﯾﻪ ﺷﻬﺮ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﺪت ﻣﺤﺪودي، ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ رﺷﺪ ﺷﻬﺮ، ﻋﻤﻠﮑﺮد ﮐﺎﻣﻞﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﻨﺪ، ﺑﯽﻧﯿﺎز ﻣﯽﮐﻨﺪ.