چالشها و تنگناهاي آبخيزداري در ايران

آبخيزها يكي ازمهمترين سيستم هاي طبيعي هستند كه جهت حفظ تعادل و پايداري آنها نياز به مديريتي جامع و اگاهانه بوده و لازم است كه مديران مربوطه داراي نگرشي سيستمي بوده و كارهاي خود را درقالب اين نگرش جامع ساماندهي نمايند ابخيزداري ازجمله اقداماتي است كه اگربصورت صحيح انجام شد باعث كاهش عوامل ناپايدار درحوضه هاي ابخيز ميگردد ازطرفي عدم توجه كامل به اين علم و درنظرنگرفتن كل حوضه ابخيز بصورت يك سيستم واحدباعث عدم توسعه پايدارگرديد و خود سبب تشديد ناپايداري و تخريب حوضه ميگردد دراين مقاله چالشها و تنگناهاي موجود درپيش روي مديريت ابخيزداري ايران مورد برسي قرارگرفته و نتايج اين تحقيق نشان ميدهده كه عدم توجه به يك نگرش سيستمي و جامع به مسائل حوضه ها درمديريت ابخيزداري كشور بخوبي مشهود است و بطول كلي روند و نگرش موجود نمي تواند مشكلات حوضه هاي ابخيز كشوررا حل نمايد لازم است دراين زمينه يك بازنگري دربرنامه هاي ابخيزداري و اينكه كلا ابخيزداري ميتواند چه مشكلاتي را حل نمايد صورت گيرد اهم اين مشكلات بدين شرح ميب اشند عدم وجود يك سامانه مناسب براي پايش طرح هاي ابخيزداري عدم وجود عزم ملي براي ابخيزداري عدم وجود مديريت متمركز برروي منابع آب و آبخيزداري ارتباط ابخيزدار يو محيط زيست اقتصادابخيزداري و يا ابخيزداري اقتصادي عدم وجود رويكرد مناسب به طرح هاي ابخيزداري درروش مناسب مردم و آبخيزداري