بررسي رابطه بين گرايش به رفتارهاي پرخطر با سرمايه اجتماعي با واسطهگري پنج عامل شخصيت

دوره ﺟﻮاﻧﯽ اﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﺧﻄﺮﭘﺬﯾﺮي ﻫﻢﻣﻌﻨﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه و ﻓﺮد ﺟﻮان اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻮﺟﻮدي ﺧﻄﺮ ﭘﺬﯾﺮ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽﺷﻮد. ﮐﺎر-ﮔﺮگ و ﮔﺮور )2003( ﺧﻄﺮﭘﺬﯾﺮي را ﺑﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ اﻃﻼق ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻨﻔﯽ و ﻣﺨﺮب ﺟﺴﻤﯽ، روان-ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ را ﺑﺮاي ﻓﺮد اﻓﺰاﯾﺶ دﻫﺪ. در ادﺑﯿﺎت ﺗﺤﻘﯿﻖ رﻓﺘﺎر ﭘﺮﺧﻄﺮ ﻣﻮاردي ﭼﻮن ﺧﺸﻮﻧﺖ، راﺑﻄﻪ ﺟﻨﺴﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖﻧﺸﺪه، راﻧﻨﺪﮔﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎك، ﺳﯿﮕﺎر ﮐﺸﯿﺪن، ﻣﺼﺮف ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر و اﻟﮑﻞ را در ﺑﺮﻣﯽﮔﯿﺮد )ﺑﻼم، ﺑﻬﺮﯾﻨﮓ، ﺷِﻮ، ﺑﯿﺮﯾﻨﮕﺮ، ﺳﯿﻮﯾﻨﮓ و رﺳﻨﯿﮏ، 2000(. ﻫﺪف ﮐﻠﯽ ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﮔﺮاﯾﺶ ﺑﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﭘﺮﺧﻄﺮ ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎ واﺳﻄﻪﮔﺮي ﭘﻨﺞ ﻋﺎﻣﻞ ﺷﺨﺼﯿﺖ.روش ﭘﮋوﻫﺶ:روش ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﻧﻤﻮﻧﻪ و روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮي،ﺟﺎﻣﻌﻪي آﻣﺎري اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﯿﺰ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﻣﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮ ﻫﻨﮕﯿﺎن آﻣﻞ ﮐﻪ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ300 ﻧﻔﺮاﺳﺖ، ﮐﻪ از ﺑﯿﻦ آﻧﺎن 200 ﻧﻔﺮ ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ. اﺑﺰارﻫﺎي اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮاي ﺟﻤﻊآوري دادهﻫﺎ و ﺑﺮّرﺳﯽ ﻓﺮﺿﯿﻪ و ﭘﺎﺳﺦﮔﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﺳﺆاﻻت ﭘﮋوﻫﺶ ﻋﺒﺎرت ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد از:ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪي ﺟﻤﻌﯿﺖﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺷﺎﻣﻞ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﺳﻦ، ﺟﻨﺲ، رﺷﺘﻪي ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ، وﺿﻌﯿﺖ ﺗﺄﻫﻞ و ﻣﻘﻄﻊ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻮد.2-ﻣﻘﯿﺎس ﮔﺮاﯾﺶ ﺑﻪ ﺧﻄﺮﭘﺬﯾﺮي در ﺟﻮاﻧﺎن اﯾﺮاﻧﯽ3- ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯿﺒﺮاي اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر از روش ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﺴﯿﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪوﻣﺪل ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.ﺑﺮ اﺳﺎس اﯾﻦ ﻣﺪل، اﺑﻌﺎد ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺎﺧﺖ ﺷﺒﮑﻪ، ﮐﺎرﮐﺮد ﺷﺒﮑﻪ، ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺷﺒﮑﻪ و اﻋﺘﻤﺎد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻦ، اﺑﻌﺎد وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﺷﺎﻣﻞ وﻇﯿﻔﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ، ﻫﯿﺠﺎن ﭘﺬﯾﺮي، ﺻﺪاﻗﺖ ﺗﻮاﺿﻊ، ﺑﺮون ﮔﺮاﯾﯽ، ﺑﺎز ﺑﻮدن ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﺗﻮاﻓﻖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ و ﮔﺮاﯾﺶ ﺑﻪ ﺧﻄﺮﭘﺬﯾﺮي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺘﻐﯿﺮ واﺑﺴﺘﻪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﺪل ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ﺑﺮازﻧﺪه داده ﻫﺎ اﺳﺖ و ﺑﺨﺸﯽ از وارﯾﺎﻧﺲ ﮔﺮاﯾﺶ ﺑﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﭘﺮﺧﻄﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و وﯾﮋﮔﯿﻬﺎي ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ، ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ آن ﺑﻮد ﮐﻪ درﺻﺪي از ﺗﻐﯿﺮات وارﯾﺎﻧﺲ اﺑﻌﺎد وﻇﯿﻔﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ، ﺑﺮون ﮔﺮاﯾﯽ، ﺑﺎز ﺑﻮدن ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﺗﻮاﻓﻖ را ﻣﯿﺘﻮان ﺗﻮﺳﻂ اﺑﻌﺎد ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻧﻤﻮد..