بررسي ميزان سلامت روان در بين پرستاران زن در بيمارستان شهر بردسير

در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان، زﻧﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﯿﻤﯽ از ﺟﻤﻌﯿﺖ ،ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺰاﯾﯽ در اﺷﺘﻐﺎل و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ دارﻧﺪ. ازﯾﻦ رو ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻘﻮﻟﻪ ي ﺳﻼﻣﺖ روان زﻧﺎن ﺷﺎﻏﻞ اﻣﺮي اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ . از ﭘﺮﺳﺘﺎران اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯿﺮود ﮐﻪ واﮐﻨﺶ درﺳﺖ و ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ اي در ﺟﻬﺖ واﮐﻨﺶ ﺑﻪ ﻣﺤﺮﮐﻬﺎ از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ . در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر درﺳﺖ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮد ﻣﯽ ﺗﻮان ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺎر را ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺑﻪ دور از ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﺳﺘﺮس و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺮب ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮد و راﻧﺪﻣﺎن ﮐﺎري را ﺑﺎﻻ ﺗﺮ ﺑﺮد . ﻫﺪف اﺻﻠﯽ اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮرﺳﯽ وﺿﻌﯿﺖ ﺳﻼﻣﺖ روان ﭘﺮﺳﺘﺎران زن ﺷﺎﻏﻞ در ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺑﺮدﺳﯿﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . روش ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ–ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ)ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ وﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺘﻐﯿﯿﺮﻫﺎي دﻣﻮﮔﺮاﻓﯿﮏ وﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ 28-GHQﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ(ﺟﻤﻌﯿﺖ آﻣﺎري اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ 30 ﻧﻔﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻤﺎم ﺷﻤﺎري ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ رواﻧﯽ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . و در ﻣﻘﯿﺎس ﻫﺎي 4 ﮔﺎﻧﻪ ي ﺳﻼﻣﺖ روان در ﺑﻌﺪ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ از ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ. در ﺑﻌﺪ اﺿﻄﺮاﺑﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﺸﮑﻞ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻧﺪارﻧﺪ. اﻣﺎ در ﺑﻌﺪ ﻋﻤﻠﮑﺮد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ از ﺳﻼﻣﺖ ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ ﺑﺮﺧﻮرداﻧﺪ و در ﻣﻘﯿﺎس اﻓﺴﺮدﮔﯽ وﺿﻌﯿﺖ ﺧﻮﺑﯽ دارﻧﺪ. . ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ در ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﻘﯿﺎس ﻫﺎ ﭘﺮﺳﺘﺎران زن در ﺑﺮدﺳﯿﺮ وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺪي ﻧﺪارﻧﺪ اﻣﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻫﺎ وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮﺑﯽ را ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺎن ﻧﻤﯽ دﻫﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در ﺳﻄﺢ ﮐﻞ از ﺳﻼﻣﺖ روان ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ. ازﯾﻦ رو ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﺪﯾﺮان و ﺳﯿﺎﺳﺖ ﮔﺬاران ﺑﺨﺶ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ. ﮐﻠﻤﺎت ﮐﻠﯿﺪي: ﺳﻼﻣﺖ روان، ﭘﺮﺳﺘﺎران زن