بررسي رابطه بين تفكر انتقادي با شادكامي در بين دانشجويان دانشگاه پيام نور بوكان

هدف از اين تحقيق بررسيي رابطه بين تفكر انتقادي با شيادكامي در بين دانشيجويا دانشيگاه پيام نور بوكا ميباشيد اين تحقيق بر اسيا هدف تعيين رابطه بين تفكر انتقادي با شيادكامي در ميا دانشيجويا پي ام نور بوكا كاربردي و بر اسا شييوه گردآوري دادهها توصييفي و از شاخه پيمايشي است در اين پژوهش، جامعه آماري تحقيق، كليه دانشجويا دختر و پسير دانشگاه پيام نور بوكا ميباشد كه تعداد آنا 1011 نفر ميباشد روش نمونهگيري بهصورت نمونهگيري تصادفي سياده خواهد بود حجم نمونه در اين تحقيق 01 نفر از دانشيجويا دانشيگاه پيام نور بوكا انتشا. شيد از دو پرسيشينامه اسيتاندارد براي جمعآوري اطلاعات اين تحقيق بهر گرفتهشيده است : پرسشنامه شادكامى آكسفورد (OHI) ) را آرگيل) 1 و لو در سييا 1191 م تهيهكردهاند و پرسييشيينامه تفكر انتقادي كاليفرنيا ) CCTST ( كه در سييا 1111 توسييف فاسيييو و فاسييو سياخته شد اين پرسشنامه داراي 0 زيرمقيا است كه عبارتاند از: تجزيهوتحليل ) 1 ماده(، ارزشيابي ) 11 ماده(، اسيتنبا ) 11 ماده(، استدلا استقرايي ) 10 ماده( و استدلا قياسي ) 11 ماده( در پژوهش حاضر از آزمو كلموگروف – اسيميرن جهت تعيين نرما بود و در سيط آمار اسيتنباطي از آزمو هايي همچو همبستگي پيرسو يا اسپيرمن )براي تعيين رابطه علي ميا متغيرهاي مسيتقل و وابسيته (، استفاده شد كه به دليل غير نرما بود از آزمو اسپيرمن استفاده شد يافتههاي تحقيق نشيا داد كه بين هيچكدام از متغيرهاي تفكر انتقادي با شادكامي رابطه مثبت و معنيداري وجود نداد لذا ميتوا نتيجه گرفت كه دانشيجويا براي دوري جسيتن از هرگونه انتقاد كه باعث از بين رفتن شيادكامي آ ها ميشيوند دوري ميجويند و عموماً انتقاد كرد و تفكر باعث از بين رفتن شادكامي آنا و روحيه شادي در آنا ميشود